België Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het Boswetboek van 19 december 1854 (Frans: Code Forestier) is een Belgische wet over het bosrecht in België. Dit wetboek was voor zijn tijd vooruitstrevend en was een verdienstelijke poging om een eind te maken, minstens voor openbare eigendommen, aan de ontbossingen en bosvernieling die schering en inslag waren geweest.[1] Het Boswetboek wordt beschouwd als Belgische basiswetgeving.
Boswetboek Code forestier Forstgesetzbuch | ||||
---|---|---|---|---|
Citeertitel | Boswetboek Code forestier Forstgesetzbuch | |||
Titel | Boswetboek van 19 december 1854 | |||
Soort regeling | Wet | |||
Toepassingsgebied | België | |||
Rechtsgebied | Justitie | |||
Status | België: in werking Vlaams Gewest: in werking Brussels Hoofdstedelijk Gewest: in werking Waals Gewest: opgeheven | |||
Grondslag | wetsontwerp | |||
Goedkeuring en inwerkingtreding | ||||
Aangenomen door | Kamer van volksvertegenwoordigers Senaat | |||
Ondertekend op | 19 december 1854 door koning Leopold I | |||
Gepubliceerd op | 22 december 1854 | |||
Gepubliceerd in | Belgisch Staatsblad | |||
In werking getreden op | 1 januari 1855 | |||
Geschiedenis | ||||
Wijzigingen | Externe lijst | |||
Lees online | ||||
Boswetboek Code forestier Forstgesetzbuch | ||||
|
Het Boswetboek is federale wetgeving. Sinds het overhevelen van deze bevoegdheid naar de gewesten, zijn de bepalingen van het Boswetboek echter versnipperd geraakt.[noot 1] Delen bleven, al dan niet na wijziging, behouden in het Boswetboek, andere delen werden in gewestelijke decreten en ordonnanties opgenomen. De krijtlijnen:
Het Boswetboek is een uitzonderingswet[3], met een speciaal wetgevend kader voor de bossen. Dit betekent dat de bepalingen van het gemeen recht in bosaangelegenheden maar van toepassing is wanneer deze bijzondere wetgeving geen bepalingen bevatte die afweken van het algemeen recht.
Merkwaardig is dat het bos, voorwerp van de wet, niet uitdrukkelijk gedefinieerd is.[3][4] Er werd in de praktijk aangenomen dat met bos een terrein bedoeld was, waarop zich een groot aantal bomen bevonden en waarvan het hoofdproduct bestond uit de houtstammen en niet uit de vruchten.[5]
In principe was het boswetboek alleen toepasselijk op de onder bosregime staande bossen. Onder bosregime verstond men het geheel van de regels die de administratie toepaste op de bossen waarover de Staat een eigendoms- of voogdijrecht uitoefende.
Deze regels betroffen de bewaking, instandhouding, beheer en exploitatie van de bossen, evenals de vaststelling, vervolging en bestraffing van de bosmisdrijven.
Wachters van bossen van bijzondere personen[6] kunnen hun ambt niet aanvaarden dan nadat zij, op advies van de ambtenaar van het Agentschap voor Natuur en Bos in het betrokken gebied door de provinciegouverneur[noot 2] erkend zijn en voor de rechtbank van eerste aanleg de eed hebben afgelegd. In tegenstelling tot het vergelijkbaar ambt van bijzonder veldwachter, dat een wettelijke basis heeft in het Veldwetboek,[7] wordt dit van bijzonder boswachter nog weinig of niet uitgeoefend.
Processen-verbaal opgemaakt door wachters van bossen van bijzondere personen leveren bewijs op zolang het tegendeel niet bewezen is.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.