Loading AI tools
Frans actrice Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Annabella, pseudoniem van Suzanne Georgette Charpentier (Parijs, 14 juli 1907 – Neuilly-sur-Seine, 18 september 1996), was een Franse actrice. Ze speelde zowel in Franse als in Engelstalige films. In 25 jaar tijd was ze te zien in een vijftigtal films.
| Annabella | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Suzanne Georgette Charpentier | |||
| Geboren | Parijs, 14 juli 1907 | |||
| Overleden | Neuilly-sur-Seine, 18 september 1996 | |||
| Land | Frankrijk | |||
| Werk | ||||
| Jaren actief | 1927 - 1954 | |||
| Beroep | Acteur | |||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| (en) IBDB-profiel | ||||
| (mul) TMDb-profiel (en) AllMovie-profiel | ||||
| ||||
Annabella werd geboren in 1907, op de Franse nationale feestdag. (Quatorze juillet zou later een van haar bekendste films worden). Haar vader was werkzaam in de perswereld en was een fervent fotograaf die honderden foto's van zijn dochter nam. Hij stuurde een foto naar een filmproducer die hem toonde aan filmpionier Abel Gance. Zo kon Annabella op 19-jarige leeftijd debuteren in zijn historisch epos Napoléon. Het was ook Gance die haar haar pseudoniem "Annabella" influisterde.
Ze kende haar doorbraak met de geluidsfilm. In 1931 maakte René Clair gebruik van haar pittige, elegante verschijning in de fijnzinnige komedie Le Million. Voor hem schitterde Annabella een tweede keer als bloemenverkoopstertje in het romantische Quatorze juillet. Ondertussen had ze ook al in twee films van Carmine Gallone gespeeld, geruggensteund door de erg populaire jeune premier Albert Préjean. Ze leerde haar tweede echtgenoot, acteur Jean Murat, kennen en ze verschenen samen in enkele films zoals het Eerste Wereldoorlogdrama L'Équipage (1935) en Anne-Marie (1936). Deze laatste film speelde zich af in het luchtvaartmilieu en was gebaseerd op een scenario van Antoine de Saint-Exupéry, het enige dat hij ooit schreef. In 1935 had ze twee keer Jean Gabin, het toekomstige monstre sacré van de Franse film, als tegenspeler: in het romantisch drama Variétés dat zich in de circuswereld afspeelde en in het drama La Bandera. In de jaren dertig werd ze een druk bevraagde actrice die niet alleen in haar vaderland draaide maar ook in Duitsland, Hongarije en Engeland.
Op het einde van de jaren dertig trok ze naar Hollywood. Op de set van de dramatische avonturenfilm Suez maakte ze kennis met hoofdrolspeler Tyrone Power; het was liefde op het eerste gezicht. Ze keerde even terug naar Frankrijk om te scheiden van Murat en om er in Marcel Carnés tragikomedie Hôtel du Nord (1938) de vrouwelijke hoofdrol te delen met Arletty. Daarna vervoegde ze Power in de Verenigde Staten. Ze speelde nog mee in enkele films maar deed vooral aan fondsenwerving voor De Gaulles Frankrijk en trok op tournee om de Amerikanen te overtuigen Europa in de oorlog te steunen. Power, met wie ze in 1939 gehuwd was, bouwde ondertussen zijn carrière verder uit. Haar laatste Hollywoodprent was de Tweede Wereldoorlogfilm 13 Rue Madeleine (1947). Daarna scheidde ze van Power omdat ze haar buik vol had van zijn avontuurtjes.
Terug in Frankrijk slaagde ze er niet in terug aan te knopen met haar vooroorlogs succes. Ze probeerde een laatste keer haar filmcarrière opnieuw in de steigers te zetten in Spanje, maar de daar verwezenlijkte films sloegen enkel aan in de Spaanstalige wereld. In 1952 besloot ze een punt te zetten achter haar carrière. Ze trok zich terug op haar hoeve in Frans-Baskenland. Ver weg van de camera's hield ze zich bezig met religieuze lectuur, en zette ze zich in voor de gevangenen.
Annabella was drie keer gehuwd. Uit haar eerste huwelijk had ze een dochter, Anne. Haar huwelijk met Jean Murat hield vijf jaar stand (1934-1938). Met Tyrone Power woonde ze tien jaar samen (1939-1948). Ze heeft ook een romance gehad met Roald Dahl en een lange, innige vriendschap met de stierenvechter Luis Miguel Dominguín. Later leefde ze ook nog samen met de schrijver Jules Roy.
Annabella overleed in 1996 op 89-jarige leeftijd aan een hartaanval.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
