Loading AI tools
Belgisch politica Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Évelyne Huytebroeck (Etterbeek, 2 mei 1958[1]) is een Belgisch politica voor Ecolo. Ze was minister in de regering-Demotte II en tien jaar minister in verschillende Brusselse Hoofdstedelijke Regeringen.
| Évelyne Huytebroeck | ||||
|---|---|---|---|---|
.jpg) | ||||
| Geboortedatum | 2 mei 1958 | |||
| Geboorteplaats | Etterbeek | |||
| Kieskring |  Brussel-Hoofdstad | |||
| Regio | Brussel Franse Gemeenschap | |||
| Land | .svg){kind=small} België | |||
| Partij | Ecolo | |||
| Franse Gemeenschapsminister van Jeugd en Jeugdzorg | ||||
| Aangetreden | 16 juli 2009 | |||
| Einde termijn | 22 juli 2014 | |||
| Regering | Demotte II | |||
| Voorganger | Marc Tarabella (als minister van Jeugd) Catherine Fonck (als minister van Jeugdzorg) | |||
| Opvolger | Isabelle Simonis (als minister van Jeugd) Rachid Madrane (als minister van Jeugdzorg) | |||
| Functies | ||||
| 2013-2014 | Brussels Minister van Leefmilieu, Energie, Waterbeleid, Stadsvernieuwing, Brandbestrijding en Dringende Medische Hulp en Huisvesting | |||
| 2009-2013 | Brussels Minister van Leefmilieu en Energie | |||
| 2004-2009 | Brussels Minister van Leefmilieu, Energie en Waterbeheer | |||
| ||||
Evelyne Huytebroeck werd in 1981 licentiaat in de journalistiek en sociale communicatie aan de ULB.[2] Ze werkte van 1982 tot 1984 als persattaché voor het Internationaal Verbond van Vrije Vakverenigingen, en was van 1980 tot 1985 zelfstandig journalist voor Revue Nouvelle, Le Soir illustré, La Libre Belgique, Le Journal de Tintin en Marie Claire. Van 1984 tot 1989 was ze persattaché van de Federatie van Jeugd en Muziek. Ze presenteerde tevens bij de vrije radio Ouest-Radio.
In 1982 werd ze lid van de partij Ecolo en van 1984 tot 1986 was ze persattaché van François Roelants du Vivier, toenmalig Europees Parlementslid voor Ecolo. Huytebroeck werd in 1989 verkozen in het eerste rechtstreeks gekozen Brussels Hoofdstedelijk Parlement en bleef er zetelen tot in 2002. Van 1989 tot 1999 was ze fractievoorzitter voor Ecolo in de Raad van de Franse Gemeenschapscommissie en van 1999 tot 2002 oefende ze dezelfde functie uit in het Brussels Hoofdstedelijk Parlement.
In juli 2002 nam Huytebroeck ontslag uit haar parlementaire mandaten en werd ze samen met Marc Hordies en Philippe Defeyt politiek secretaris van Ecolo. Ze bleef deze functie uitoefenen tot in juli 2004, zij het vanaf juli 2003 met Jean-Michel Javaux en Claude Brouir. In juni 2004 werd ze opnieuw verkozen in het Brussels Hoofdstedelijk Parlement, waar ze, uitgezonderd de periodes dat zij minister was, bleef zetelen tot in 2019. Bij de parlementsverkiezingen van mei 2019 was ze geen kandidaat meer.
Van juli 2004 tot juli 2009 was Evelyne Huytebroeck minister van Leefmilieu, Energie en Waterbeheer in de Brusselse Hoofdstedelijke Regering en daarna was ze van juli 2009 tot juli 2014 Brussels minister van Leefmilieu, Energie en Stadsvernieuwing. Van juli 2009 tot juli 2014 was ze daarenboven minister van Jeugd en Jeugdzorg in de Franse Gemeenschapsregering. In december 2009 kwam ze onder vuur nadat de zuiveringsinstallatie van Aquiris stilgelegd werd en het afvalwater van Brussel ongezuiverd in de Zenne, de Rupel en de Schelde geloosd werd.
Daarnaast is ze sinds 2012 gemeenteraadslid van Vorst.
In november 2019 werd ze aan de zijde van Thomas Waitz co-voorzitter van de Europese Groene Partij,[3] hetgeen ze bleef tot in juli 2022. Vervolgens werd ze in november 2022 afgevaardigde voor de Europese Groene Partij bij Global Greens, het internationale netwerk van ecologische partijen. In mei 2020 werd Huytebroeck eveneens benoemd tot voorzitter van de raad van bestuur van hub.brussels, het Brussels Agentschap voor Onderwijsondersteuning.[4] Sinds januari 2023 is ze tevens bestuurder van Wallonie-Bruxelles Enseignement (WBE), de inrichtende macht van het onderwijs van de Franse Gemeenschap.[5]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
