Verhoogde spoorlijn
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een verhoogde spoorlijn (ook wel luchtspoor bij gebruik van viaducten) is een civieltechnisch kunstwerk waarmee een spoorlijn op hoogte boven het maaiveld wordt gebracht. Deze verhoging van het spoor is daarbij meer dan die technisch noodzakelijk is vanuit het oogpunt van draagkracht van de ondergrond. Meestal wordt een verhoogde spoorlijn gebruikt om andere infrastructuur, zoals wegen, te kruisen. In de aanloop naar een brug of tussen twee bruggen over andere infrastructuur heen moet een spoorlijn ook vaak verhoogd aangelegd worden.
Oorspronkelijk werd het luchtspoor gebruikt om een spoorweg aan te leggen te midden van bestaande bebouwing. Verhoogde spoorlijnen waren zo een populaire methode om openbaar vervoer te bouwen aan het einde van de negentiende eeuw en het begin van de twintigste eeuw maar tegenwoordig worden ze minder vaak toegepast. Wel komen ze veel voor in regio's met een minder vlakke ondergrond met veel heuvels en waterwegen.