Une semaine de bonté
boek van Max Ernst / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Une semaine de bonté ou Les sept éléments capitaux (Een week goedheid of De zeven hoofdelementen) is een surrealistische "roman in beelden" uit 1934 van Max Ernst.
Het werd uitgegeven in Parijs in een oplage van 816 genummerde exemplaren. Het werk bestaat uit zeven delen, die oorspronkelijk als vijf afzonderlijke boekjes met verschillend gekleurde omslagen zijn uitgebracht. Ieder deel draagt de naam van een dag van de week, beginnend op de zondag (dimanche). Het verhaal zelf bestaat uit meerdere afbeeldingen die elk één bladzijde beslaan. In totaal zijn er 182 afbeeldingen die opgebouwd zijn collages van 19e-eeuwse boekillustraties. Ieder hoofdstuk is gewijd aan een (nieuw) element.
Het boek, dat als standaard in de kunstgeschiedenis geldt,[1] was de tweede in een serie van drie. Het eerste was La femme 100 têtes uit 1929 en het laatste Rêve d'une petite fille qui voulut entrer au Carmel uit 1930.