Stadio Diego Armando Maradona
bouwwerk in Napels / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Het Stadio Diego Armando Maradona, voorheen Stadio San Paolo, is een voetbalstadion in Napels en de thuisbasis van SSC Napoli. Het is het op twee na grootste stadion van Italië, na San Siro in Milaan en het Stadio Olimpico in Rome.
Stadio Diego Armando Maradona | ||||
---|---|---|---|---|
Plaats | Napels | |||
Capaciteit | 54.700 | |||
Bouwjaar | 1948 - 1959 | |||
Geopend | 1959 | |||
Eigenaar | Gemeente Napels | |||
Bespelers | SSC Napoli | |||
|
Het stadion is gebouwd in 1948 en opende als het Stadio del Sole. In 1963 kreeg het stadion de naam Stadio San Paolo. Het werd voor het laatst verbouwd in 1989 voor het WK 1990. Het stadion heeft 60.240 zitplaatsen. Het veld is 105 bij 68 meter. Het ligt in de wijk Fuorigrotta.
Het stadion is fameus omwille van de kampioenswedstrijden van Napoli onder leiding van Diego Maradona en vooral door de halve finale van het WK voetbal 1990 tussen Italië en Argentinië. Maradona, Argentijn van geboorte en op dat moment speler van Napoli, had de Napolitaanse fans voor de wedstrijd gevraagd om voor Argentinië te supporteren. De 'tifosi' van Napoli reageerden met een spandoek waarop te lezen stond (vertaald): "Maradona, wij houden van je, maar Italië is ons vaderland".
Maradona werd emotioneel geraakt door het feit dat San Paolo het enige stadion was waar het Argentijnse volkslied niet met boe-geroep werd onthaald. De wedstrijd eindigde op 1-1, waardoor de winnaar moest worden bepaald na het nemen van strafschoppen. Het was uitgerekend Maradona die een van de beslissende strafschoppen benutte.