Roma, città aperta
film van Roberto Rossellini / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Roma, città aperta is een Italiaanse film uit 1945, geregisseerd door Roberto Rossellini. Sergio Amidei en Federico Fellini werden voor hun scenario genomineerd voor een Oscar. Tot de prijzen die de film wel kreeg toegekend behoren de Grote Prijs van het Filmfestival van Cannes 1946 en National Board of Review Awards voor beste niet-Engelstalige film en beste actrice (Anna Magnani).
Snelle feiten Roma, città aperta Rome, open stad, Alternatieve titel(s) ...
Roma, città aperta Rome, open stad[1] | ||||
---|---|---|---|---|
Beroemdste scène uit de film: Pina rennend achter een vrachtwagen waarin haar verloofde wordt afgevoerd. | ||||
Alternatieve titel(s) | Rome, Open City; Open City; Rome, Open Stad | |||
Regie | Roberto Rossellini | |||
Producent | Giuseppe Amato Ferruccio De Martino Rod E. Geiger Roberto Rossellini | |||
Scenario | Sergio Amidei Alberto Consiglio Federico Fellini | |||
Hoofdrollen | Aldo Fabrizi Anna Magnani Marcello Pagliero | |||
Muziek | Renzo Rossellini | |||
Montage | Eraldo Da Roma | |||
Cinematografie | Ubaldo Arata | |||
Distributie | Minerva Film | |||
Première | 1945 | |||
Genre | Oorlogsdrama | |||
Speelduur | 100 min. | |||
Taal | Italiaans, Duits | |||
Land | Italië | |||
Vervolg | Paisà | |||
(en) IMDb-profiel | ||||
MovieMeter-profiel | ||||
(mul) TMDb-profiel | ||||
(en) AllMovie-profiel | ||||
|
Sluiten
Roma, città aperta geldt als een van de belangrijkste films uit het Italiaanse neorealisme en is de eerste film in Rossellini's "Neorealisme-trilogie", opgevolgd door Paisà en Germania anno zero.