Regent van België
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een Regent van België is een staatshoofd in België, met alle grondwettelijke rechten die aan een Belgische koning zijn toegekend, zoals de benoeming van ministers, het opperbevel van het leger en het ontvangen van geloofsbrieven van ambassadeurs. Ook het afkondigen en uitvoeren van wetten in regentsbesluiten behoren tot de bevoegdheden van de regent. Wat niet kan gebeuren tijdens een regentschap in België, is een wijziging van de Grondwet.
De onmogelijkheid te regeren kwam in het verleden driemaal voor. België kende daardoor drie regenten: Erasme Louis Surlet de Chokier (1831), Karel van België (1944-1950) en Boudewijn van België (1950-1951).