Vorstendom Benevento
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Het vorstendom Benevento bestond van 571 tot 1077 in Zuid-Italië. Het behoorde oorspronkelijk tot het Longobardische Rijk, maar kon steeds zelfstandiger worden van de koning, die in Noord-Italië verbleef en zijn gezag in het zuiden verloor. Nadat het rijk van de Longobarden door Karel de Grote werd veroverd in 774, moest ook de hertog van Benevento hem als soeverein erkennen. Niet lang daarna kon het hertogdom feitelijk zelfstandig optreden, daar de Franken hun macht niet blijvend konden handhaven.
Beneventum | |||||
---|---|---|---|---|---|
Longobardisch hertogdom 571–774 Onder Frankische soevereinteit sedert 774 Leen van de Kerkelijke Staat 1074–1077 | |||||
| |||||
Kaart | |||||
±700 | |||||
Algemene gegevens | |||||
Hoofdstad | Benevento | ||||
Talen | Longobardisch, Volkslatijn, Italiaans | ||||
Religie(s) | Arianisme | ||||
Regering | |||||
Regeringsvorm | Hertogdom later prinsdom | ||||
Staatshoofd | Hertog |
Benevento omvatte in de 8e eeuw bijna geheel Zuid-Italië. De 9e eeuw werd gekenmerkt door verbrokkeling: de vorstendommen Salerno en Capua scheurden zich los. De volgende eeuw slonk het Beneventijnse hertogdom nog verder. De Normandiërs, die in de eerste helft van de 11e eeuw een vorstenhuis hadden gevestigd op Sicilië, zouden uiteindelijk zo machtig worden op de Italische zuidkust, dat de Longobarden van Benevento de pausen om bescherming vroegen in 1051. In 1077 kwam Benevento volledig in handen van de paus.