Remove ads
Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
De oriëntaals-orthodoxe kerken (soms oudorthodoxe kerken genoemd) zijn ontstaan ten gevolge van conflicten binnen de toenmalige kerkgemeenschappen in de eerste eeuwen van het christendom. Ze worden ook pre-/non-/niet-chalcedonische orthodoxe kerken genoemd omdat ze het Concilie van Chalcedon van 451 niet erkennen.
Deze kerken beroepen zich, wat hun geloofsleer betreft, op de eerste oecumenische concilies van de ongedeelde kerk, namelijk het Eerste Concilie van Nicaea (325), het Concilie van Constantinopel I (381) en het Concilie van Efeze (431). Ze hebben een andere viering van de kerkelijke feestdagen en gebruiken nog altijd de juliaanse kalender. De Armeens-Apostolische Kerk gebruikt echter sinds 1924 de gregoriaanse kalender.
Schisma's vonden plaats in de vijfde eeuw naar aanleiding van het Concilie van Chalcedon en leidden tot het ontstaan van de volgende kerken:
Later ontstonden:
die eveneens tot het oriëntaals-orthodoxe christendom worden gerekend.
De Assyrische Kerk van het Oosten is ontstaan – na het concilie van Efeze (431) – als de Oost-Syrische of Nestoriaanse Kerk. De Assyrische kerk behoort niet tot de oriëntaals-orthodoxe kerken.[1] Het nestorianisme (of de leer welke de scheiding tussen de goddelijke en de menselijke natuur van Christus benadrukt) wordt afgewezen door de oriëntaals-orthodoxe kerken. Een deel van deze Oost-Syrische Kerk is in de 16e eeuw geünieerd met Rome en heeft sinds 1830 de naam Chaldeeuws-Katholieke Kerk. In de 20ste eeuw is uit de Assyrische Kerk de Oude Kerk van het Oosten ontstaan.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.