Mozart in Italië
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De componist Wolfgang Amadeus was tijdens zijn leven driemaal in Italië. Tussen 1769 en 1773 maakte hij deze reizen samen met zijn vader Leopold. De eerste, een langere tour van 15 maanden, werd bekostigd met openbare concerten en optredens voor adel, en deed de belangrijkste steden in Italië aan. De tweede en derde reizen waren naar Milaan, waar Wolfgang de opera's afmaakte waarvoor hij bij zijn eerste bezoek de opdracht had gekregen. Als het om de muzikale ontwikkeling van Wolfgang gaat, waren de reizen een aanzienlijk succes, en zijn talenten werden erkend met onderscheidingen zoals een ridderschap van het Vaticaan en een plaats in toonaangevende filharmonische gezelschappen.
Leopold Mozart werkte sinds 1747 als muzikant op het hof van de Aartsbisschop van Salzburg, waar hij in 1763 kapelmeester werd, maar hij stak ook veel tijd in het muzikale onderwijs van Wolfgang en zijn zus Nannerl. Hij nam ze tussen 1764 en 1766 mee op een grand tour door Europa, en bracht het uiteinde van 1767 en het grootste gedeelte van 1768 met hen door in de keizerlijke hoofdstad Wenen. Het publiek was zeer geboeid door de uitvoeringen van de kinderen, en ze hadden een grote indruk gemaakt op de Europese samenleving. In 1769 was Nannerl volwassen, maar Leopold wilde de muzikale educatie van 13-jarige Wolfgang graag voortzetten in Italië, een cruciale bestemming voor elke opkomende componist in de 18e eeuw.
Tijdens de eerste tour werden de optredens van Wolfgang goed ontvangen, en werden zijn talenten als componist beloond met opdrachten om drie opera's te schrijven voor het Teatro Regio Ducale in Milaan (die stuk voor stuk een groot succes waren onder zowel critici als het publiek). Hij ontmoette een groot aantal van de toonaangevende muzikanten van Italië, waaronder de befaamde muziektheoreticus Giovanni Battista Martini, van wie hij les kreeg in Bologna. Leopold hoopte ook dat Wolfgang (en misschien hijzelf) een prestigieuze aanstelling zou krijgen op een van de Italiaanse hoven van het Habsburgse Rijk; dit doel werd belangrijker naarmate het steeds minder waarschijnlijk werd dat Leopold promotie zou krijgen in Salzburg. Het keizerlijke hof was echter niet blij met zijn aanhoudende pogingen om aangenomen te worden, en daarom was het uitgesloten dat dit nog zou gebeuren. Zo eindigden de reizen dus niet met een triomfantelijke thuiskomst, maar met teleurstelling en frustratie.