Mimi Hamminck Schepel
Nederlands auteur en vertaler 1839-1930 / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Maria (Mimi) Frederika Cornelia Hamminck Schepel (Venlo, 15 december 1839 - 's-Gravenhage, 25 september 1930) was een vrijdenkster en schrijfster die gehuwd was met de schrijver Eduard Douwes Dekker.
Mimi Hamminck Schepel | ||||
---|---|---|---|---|
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | Maria Frederika Cornelia Hamminck Schepel | |||
Pseudoniem(en) | Heloize | |||
Geboren | Venlo, 15 december 1839 | |||
Geboorteplaats | Venlo | |||
Overleden | Den Haag, 25 september 1930 | |||
Overlijdensplaats | Den Haag | |||
Land | Nederland | |||
Werk | ||||
Jaren actief | 1872-1907 | |||
Dbnl-profiel | ||||
|
Hamminck Schepel groeide op als oudste in een gezin van zeven kinderen. Door de militaire loopbaan van de vader verhuisde het gezin veel. Begin jaren '60 haalde zij meerdere onderwijsakten. Ze volgde catechisatie bij de 'moderne' predikant J.C. Zaalberg. Via Marie Anderson kwam Hamminck Schepel in aanraking met de Minnebrieven van Eduard Douwes Dekker (Multatuli). De daarop volgende briefwisseling leidde tot een relatie. Hamminck Schepel was als gouvernante werkzaam in Duitsland, Zwitserland en Frankrijk. Vanaf 1865 leefden ze afwisselend samen in Nederland en Duitsland. Nadat Hamminck Schepel uit de erfenis van haar overleden vader in 1869 een woning had gekocht in Den Haag kwamen Multatuli en diens vrouw Tine van Wijnbergen bij haar wonen als een soort ménage à trois. In 1870 keerde Hamminck Schepel met Multatuli terug naar Duitsland. Nadat Tine in september 1874 in Venetië was overleden, huwde Hamminck Schepel op 1 april 1875 in Rotterdam met Multatuli. Het huwelijk zou kinderloos blijven. Op 8 maart 1878 adopteerde zij de Duitse pleegzoon Eduard (Wouter) Bernhold, in de tijd dat Multatuli op lezingtournee in Nederland was. Na Multatuli's dood verkocht Hamminck Schepel het huis in Nieder-Ingelheim en keerde terug naar Nederland waar ze tot 1898 woonde bij Willem Paap aan Nassaukade in Amsterdam. Na te hebben gewoond in Scheveningen woonde Hamminck Schepel in Den Haag met haar huisgenote en verzorgster A.C. Everts. Ze werd aan het eind van haar leven benoemd tot erelid van de Vereeniging 'Het Multatuli-Museum'. Na een heupfractuur overleed zij in het Bronovo ziekenhuis in Den Haag aan een longontsteking.