Max und Moritz
boek van Wilhelm Busch / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Max und Moritz, in het Nederlands Max en Maurits, is een Duits geïllustreerd verhaal, geschreven en getekend door Wilhelm Busch uit 1865. Het bestaat uit tekeningen met bij elk prentje rijmende tekstregels. Het verhaal was in het begin niet zeer succesvol maar zag dan meerdere oplagen en maakte Busch aan een groot publiek bekend. In Duitsland is het een blijvend populaire klassieker van de kinderliteratuur, ook al is de beschreven wereld en het taalgebruik voor huidige lezers vrij verouderd.
Max en Maurits | ||||
---|---|---|---|---|
Max und Moritz – Eine Bubengeschichte in sieben Streichen | ||||
Links Max, rechts Moritz | ||||
Land van oorsprong | Duitsland | |||
Genre | humoristische strip, tekststrip, kinderstrip | |||
Creatieteam | ||||
Schrijver(s) | Wilhelm Busch | |||
Tekenaar(s) | Wilhelm Busch | |||
Publicatie | ||||
Publicatiemedia | boek | |||
Eerste publicatie | 4 april 1865 | |||
|
Max en Moritz zijn twee kwajongens die hun dorp onveilig maken. Ze halen in totaal zeven streken uit, waarvan de laatste dodelijk voor hen afloopt. Het geldt als een voorbeeld van zwarte humor. Daarom was het verhaal ook omstreden.
Deze reeks inspireerde in 1893 Rudolph Dirks' stripreeks The Katzenjammer Kids, waarbij de twee hoofdpersonages haast exacte kopieën zijn van Max en Moritz qua uiterlijk en gedrag. Het verhaal van Busch (en andere van zijn verhalen) worden in zekere zin als een van de eerste strips of tenminste als een voorloper van het stripverhaal gezien.
In 1965 verscheen bij A.W. Bruna & Zoon Max en Maurits als Zwarte Beertjes nr. 780. De tekst was voor Nederland bewerkt en vertaald door Bertus Aafjes.