Loading AI tools
Frans actrice (1914–1978) Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Josette Day, echte naam Josette Dagory, (Parijs, 31 juli 1914 - Parijs, 27 juni 1978) was een Franse actrice. Zij wordt blijvend herinnerd voor haar rol van 'Belle' in Jean Cocteau's filmklassieker La Belle et la Bête.
| Josette Day | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Josette Noëlle Andrée Claire Dagory | |||
| Geboren | Parijs, 31 juli 1914 | |||
| Overleden | Parijs, 27 juni 1978 | |||
| Land | Frankrijk | |||
| Werk | ||||
| Jaren actief | 1931 - 1950 | |||
| Beroep | Acteur | |||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| (mul) TMDb-profiel (en) AllMovie-profiel | ||||
| ||||
Day debuteerde op 5-jarige leeftijd met enkele figurantenrolletjes. Als ze 9 jaar was begon ze een opleiding te volgen aan de dansschool van de Opera van Parijs. Haar prille balletcarrière moest ze stopzetten ten gevolge van een val.
Day ontwikkelde vanaf 1931 een relatief korte filmcarrière die 20 jaar duurde maar die heel druk was, ze draaide 39 films in de jaren dertig. Ze was te zien in talrijke komedies zoals Julien Duviviers romantische komedie Allô Berlin? Ici Paris! (1932) en Les Cinq Sous de Lavarède (1939, naast Fernandel).
Ze acteerde eveneens in tragikomedies zoals Club de femmes (1936, naast Danielle Darrieux) en Duviviers L'Homme du jour (1937) waarin ze de verloofde was van Maurice Chevalier, en in historische drama's zoals Abel Gance's Lucrèce Borgia (1935) en Maurice Tourneurs Le Patriote (1938).
In 1939 werd ze opgemerkt door Marcel Pagnol die haar de vrouwelijke hoofdrol gaf naast zijn fetisjacteur en monstre sacré Raimu in Monsieur Brotonneau. Deze tragikomedie, waarvoor Pagnol het scenario schreef, werd geproduceerd door zijn eigen filmmaatschappij (Les Films Marcel Pagnol). Day speelde er de minnares in van Raimu, een eerlijk en nauwgezet man die zelf eerst door zijn kribbige vrouw werd bedrogen. Pagnol en Day gingen spoedig samenwonen.
Een jaar later schonk Pagnol haar haar eerste belangrijke rol in zijn tragikomedie La Fille du puisatier. Day vertolkte de titelrol van de dochter van de putdelver die zwanger wordt achtergelaten door een piloot die gemobiliseerd wordt. De film werd heel gunstig onthaald aan de Franse kassa en groeide uit tot het belangrijkste commercieel succes van 1940-1941.
Day werkte nog twee keer onder de vleugels van Pagnol, voor de dramatische familiesaga La Croisée des chemins (1942) en voor de romantische komedie Arlette et l'Amour (1943). Het koppel Pagnol-Day ging uiteen toen Pagnol een relatie begon met Jacqueline Bouvier met wie hij trouwde in 1945.
Haar tweede belangrijke rol had Day te danken aan Jean Cocteau die haar castte in de fantasyfilm La Belle et la Bête (1946), Cocteau's persoonlijke versie van het gelijknamige sprookje. Ze belichaamde 'la Belle' naast Jean Marais, die in de huid van 'la Bête' kroop. De film werd een van de grote Franse successen van 1946. Cocteau deed een tweede keer een beroep op de tandem Marais-Day voor zijn drama Les Parents terribles (1948), gebaseerd op zijn gelijknamig toneelstuk. In deze film leverde Day haar laatste vermeldenswaardige prestatie.
Day stopte met acteren in 1950 toen ze huwde met Maurice Solvay. Tijdens de laatste jaren van haar leven hield ze zich intens bezig met liefdadigheidswerk.
In 1939 ontmoette ze Marcel Pagnol met wie ze een relatie begon die duurde tot in 1944. In 1950 trad Day in het huwelijk met de steenrijke zakenman Maurice Solvay, een telg uit de befaamde Belgische grootindustriële familie Solvay. Hun huwelijk bleef kinderloos. Day bleef met hem getrouwd tot aan zijn overlijden in 1960.
Zij overleed in 1978 op 63-jarige leeftijd. Haar as wordt bewaard in het columbarium van het Cimetière du Père-Lachaise.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
