Loading AI tools
Amerikaans filmregisseur Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
John Michael Frankenheimer (New York, 19 februari 1930 – Los Angeles, 6 juli 2002) was een Amerikaans filmregisseur die beroemd werd om zijn politieke en maatschappelijk getinte speelfilms. Hij heeft diverse genres beoefend maar blijft vooral bekend om zijn thrillers en actiefilms.
John Frankenheimer | ||||
---|---|---|---|---|
Volledige naam | John Michael Frankenheimer | |||
Geboren | 19 februari 1930 | |||
Overleden | 6 juli 2002 | |||
Geboorteland | Verenigde Staten | |||
(en) IMDb-profiel | ||||
(nl) Moviemeter-profiel | ||||
(mul) TMDB-profiel | ||||
|
Zijn films kenmerken zich door een rauwe, realistische manier van filmen (harde kleuren, weinig kunstlicht, echt bestaande locaties en veel handbediende shots) waardoor zijn films lijken op documentaires. Daarnaast houdt Frankenheimer van technische experimenten: hij filmt met vreemde camerastandpunten en gebruikt vaak opvallende montagetrucs.
De beste films van Frankenheimer zijn The Manchurian Candidate (1962) en Seven Days in May (1966). Beide zijn dit politieke thrillers waarin zeer actuele onderwerpen worden aangesneden. Het verhaal in deze films wordt verteld met veel gevoel voor detail en uitgebreide karakterontwikkelingen. De films worden afgewisseld met fictieve journaalbeelden. Samen met zijn documentairestijl van filmen wist Frankenheimer in deze films een soort hyperrealisme te creëren. Hierbij accepteert de kijker iedere plotwending, hoe waanzinnig ook.
Frankenheimer werd in 1930 in New York geboren als zoon van een Duitse vader van Joodse afkomst en een Ierse katholieke moeder. Hij werd katholiek opgevoed, wat later vaak terug zou komen in zijn films. Al op jonge leeftijd was hij gefascineerd door westerns en hij wilde acteur worden, net als zijn grote voorbeeld Robert Mitchum. Frankenheimer kon echter niet als acteur aan het werk komen en hij besloot in 1948 bij de Amerikaanse luchtmacht te gaan. Na twee jaar als luchtmachtpiloot te hebben gevlogen werd hij gevraagd om propagandafilms te gaan maken voor de luchtmacht. Ironisch genoeg zouden deze films veel overeenkomsten met zijn latere werk vertonen: een combinatie van documentaire, politiek en spectaculaire actie.
In 1952 werd Frankenheimer plotseling ontslagen omdat de luchtmacht hem ervan verdacht lid te zijn geweest van een communistische partij. Hoewel Frankenheimer inderdaad links georiënteerd was, heeft hij het communisme altijd sterk afgewezen.[bron?] Hierna solliciteerde Frankenheimer bij de Amerikaanse televisiezender CBS om daar documentaires te gaan maken. Later stapte hij over naar het maken van televisieseries. In 1958 solliciteerde hij naar een baan als filmregisseur bij het Amerikaanse filmproductiebedrijf Warner Brothers. Naar verluidt wilde Frankenheimer zo graag films regisseren dat hij zich twee weken in een hotelkamer opsloot omdat hij te zenuwachtig was over de uitslag van zijn sollicitatie.[bron?]
De sollicitatie viel echter positief uit, want Frankenheimer mocht meteen een film gaan regisseren. In 1958 maakte hij zijn speelfilmdebuut met de western The Young Stranger.
In de daaropvolgende jaren maakte Frankenheimer een aantal legendarische films die inmiddels uitgegroeid zijn tot klassieker. Daarna ging het met hem ineens bergafwaarts. Dit kwam vooral doordat Frankenheimer van dichtbij de moord op zijn goede vriend Robert Kennedy (broer van John F.) meemaakte. Ook liep zijn vrouw bij hem weg en raakte hij verslaafd aan alcohol. Frankenheimer was erg teleurgesteld over de beperkte artistieke vrijheden die regisseurs in Hollywood hebben en hij emigreerde naar Frankrijk.
Ruim zeven jaar lang maakte hij geen films en pas na het overwinnen van zijn alcoholverslaving maakte hij een rentree met French Connection II (1975). Deze film, die volledig in Frankrijk was opgenomen en waarover Frankenheimer artistieke vrijheid kreeg, ging over een politieagent die verslaafd was aan drugs en die moest afkicken. Het personage van Popeye Doyle (Gene Hackman) was duidelijk gebaseerd op Frankenheimers eigen ervaringen. The French Connection part 2 was de meest persoonlijke film van John Frankenheimer en was ook zijn grootste commerciële succes.[bron?]
In de daaropvolgende periode maakte Frankenheimer diverse films voor zowel de televisie als voor de bioscoop. De meeste van deze films werden in zijn nieuwe thuisland Frankrijk opgenomen en kenden wisselend succes. Toch behaalde geen van deze films de kwaliteit van zijn oude werk.
In 1999 en in 2001 kwam hij weer in de schijnwerpers te staan met de films Ronin en Reindeer Games, beide geslaagde actiefilms die hem opnieuw mondiale aandacht bezorgden.
Hij overleed een jaar later aan een beroerte, vlak voordat hij aan de opnamen van The Exorcist 4 wilde beginnen.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.