Loading AI tools
Amerikaans jazzmuzikant (1926-2001) Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jack McDuff, geboren als Eugene McDuffy (Champaign, 17 september 1926 – Minneapolis, 23 januari 2001), was een Amerikaanse jazzorganist en orkestleider, die het meest prominent was tijdens het hardbop- en souljazztijdperk van de jaren 1960, vaak optredend met een orgeltrio.
| Jack McDuff | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
Jack McDuff (1960) | ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Eugene McDuffy | |||
| Bijnaam | Brother Jack McDuff | |||
| Geboren | 17 september 1926 | |||
| Geboorteplaats | Champaign | |||
| Overleden | 23 januari 2001 | |||
| Overlijdensplaats | Minneapolis | |||
| Land |  Verenigde Staten | |||
| Werk | ||||
| Genre(s) | jazz | |||
| Beroep | muzikant, orkestleider | |||
| Instrument(en) | orgel | |||
| (en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) Last.fm-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
McDuff begon zijn carrière als bassist onder Denny Zeitlin en Joe Farrell. Hij studeerde daarna privé in Cincinnati en werkte met Johnny Griffin in Chicago. Midden jaren 1950 leerde hij autodidactisch het orgel- en pianospel en speelde hij souljazz-opnamen in met Willis Jackson. Aangemoedigd door Willis Jackson in wiens band hij eind jaren 1950 ook bas speelde, verhuisde McDuff naar het orgel en begon de aandacht van Prestige Records te trekken terwijl hij nog bij de band van Jackson was. McDuff werd al snel bandleader en leidde bands met een jonge George Benson op gitaar, Red Holloway op tenorsaxofoon en Joe Dukes op drums. Met deze band nam hij meerdere albums op, daarnaast werkte hij met Joe Henderson, Pat Martino, Jimmy Witherspoon, David Newman, Rahsaan Roland Kirk, Sonny Stitt en Gene Ammons en experimenteerde hij ook met elektronische keyboards.
McDuff nam veel klassieke albums op bij Prestige, waaronder zijn debuutsolo Brother Jack in 1960, The Honeydripper (1961) met tenorsaxofonist Jimmy Forrest en gitarist Grant Green, Brother Jack Meets The Boss (1962) met Gene Ammons, Screamin' (1962) met altsaxofonist Leo Wright en gitarist Kenny Burrell en Brother Jack McDuff Live! (1963) met Holloway en Benson, waaronder zijn grootste hit Rock Candy.
Na zijn ambtstermijn bij Prestige was McDuff voor een korte periode bij Atlantic Records en in de jaren 1970 nam hij op voor Blue Note. To Seek a New Home (1970) werd opgenomen in Engeland met een bezetting met bluesschreeuwer Jimmy Witherspoon en enkele van de beste Britse jazzmuzikanten van die tijd, waaronder Terry Smith op gitaar en Dick Morrissey op tenorsaxofoon.
De afnemende belangstelling voor jazz en blues tijdens de late jaren 1970 en 1980 betekende dat veel jazzmusici een magere tijd doormaakten. Maar in 1988 met The Re-Entry, opgenomen voor Muse Records, begon McDuff opnieuw aan een succesvolle periode van opnamen, eerst voor Muse en vervolgens bij het Concord Jazz-label in 1991. George Benson verscheen op zijn album Color Me Blue uit 1992.
Ondanks gezondheidsproblemen bleef McDuff werken en opnemen gedurende de jaren 1980 en 1990 en in 2000 toerde hij door Japan met Atsuko Hashimoto.
'Captain' Jack McDuff, zoals hij later bekend werd, overleed in januari 2001 op 74-jarige leeftijd aan hartfalen.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
