De schapenteek (Ixodes ricinus) of gewone teek[1] is in Nederland de meest voorkomende teek die zich niet alleen op schapen maar op veel meer zoogdieren, waaronder de mens voedt.
Schapenteek | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Taxonomische indeling | ||||||||||||
| ||||||||||||
Soort | ||||||||||||
Ixodes ricinus Murray, 1852 | ||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | ||||||||||||
Schapenteek op Wikispecies | ||||||||||||
|
Onterecht wordt hij soms ook wel hondenteek genoemd. De teek is vooral ook bekend als overbrenger van de lymeziekte in Nederland. Daarnaast kan de teek bij de mens het alfa-galsyndroom overbrengen, een allergie voor rood vlees die in het uiterste geval dodelijk kan zijn.
Leefwijze
De teek vervelt driemaal en moet voor iedere vervelling een bloedmaaltijd gebruiken, die meestal van drie verschillende gastheren zal komen. De kans dat een enkele tekenlarve zijn ontwikkeling afmaakt is dan ook niet zo groot; het vrouwtje compenseert voor deze kleine kans door duizenden eitjes te leggen.
Hij parasiteert onder andere op egels, honden, konijnen, schapen en de mens.[1] Teken gaan extreem zuinig met hun energie om en kunnen meer dan een jaar zonder eten. Ze detecteren hun potentiële gastheer door de uitgestraalde lichaamswarmte, en wellicht ook door geurdetectie.
Verspreidingsgebied
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.