IJskapdynamica
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De moderne ijskapdynamica als onderdeel van de klassieke mechanica bestudeert de veranderende massahuishouding van een ijskap door massatransport. De afvoer van overtollige ijsmassa's vanuit een enorm accumulatiegebied naar het smeltgebied of een afkalvingsgebied in zee vindt plaats via meerdere afvoergletsjers (Engels: outlet glacier) die met de ijskap in verbinding staan. IJsstromen die niet met de ijskap in verbinding staan worden ook wel individuele of lokale gletsjers genoemd. De gletsjerdynamica van ijsstroming en de moderne ijskapdynamica van ijsbeweging die pas goed tot ontwikkeling is gekomen na de inzetbaarheid van remote sensing en satellieten in het jaar 1979, laten zien dat een ijskap veel en veel trager op een klimaatverandering reageert dan een aan de rand gelegen individuele of continentale gletsjer.
De dynamica van een ijskap waarvan de ijsbeweging in een horizontaal vlak niet is begrensd door de rotsbodem of door de een of andere vallei, is bij een klimaatverandering niet meer in evenwicht. Voor een veranderende massahuishouding van de ijskap (dM/dt) geldt de navolgende differentiaalvergelijking:
- dM/dt = accumulatie - smelten - afkalving
Hierin is M de totale ijsmassa van de ijskap en t de tijd.