Loading AI tools
Nederlands kunstschilderes (1682-1741) Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Henriëtta van Pee (Amsterdam, 5 december 1692 – Haarlem, 3 oktober 1741) was een Nederlandse miniatuurschilder.
Henriëtta van Pee | ||||
---|---|---|---|---|
Zelfportret van Henriëtta van Pee | ||||
Persoonsgegevens | ||||
Geboren | Amsterdam, 5 december 1692 | |||
Overleden | Haarlem, 3 oktober 1741 | |||
Geboorteland | Nederland | |||
Beroep(en) | schilderes | |||
RKD-profiel | ||||
|
Henriëtta van Pee werd geboren als dochter van de schilder en kunsthandelaar Theodorus van Pee (1668-1746) en Cornelia Pieters van Bassevelde. Ze was afkomstig uit een echte kunstenaarsfamilie: haar grootvader Jan van Pee (ca. 1640-1710) en overgrootvader Emanuel van Pee (ca. 1600-1657) waren werkzaam geweest als kunstschilder en kunsthandelaar. Van Pee zou het schilderen hebben geleerd van haar vader en diens leerlingschilder Hermanus Wolters (1682-1755) met wie ze op 20 april 1719 zou trouwen. Na het huwelijk zou Wolters optreden als handelaar van de schilderijen van zijn schoonvader en daarnaast assisteerde hij zijn vrouw bij het schilderen van haar werken.
Henriëtta van Pee woonde tussen 1745-1735 in Den Haag waar ze portretten maakte van rijke en aanzienlijke personen. Hierna keerde ze weer terug naar Amsterdam, in 1739 verhuisde ze samen met haar man naar Haarlem waar ze in het Proveniershuis in Haarlem gingen wonen. Hier stierf ze op 49-jarige leeftijd.[1]