Hellemond
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Hellemond is de toegang van de hel voorgesteld als de gapende mond van een monster. De voorstelling verscheen voor het eerst in de Angelsaksische kunst en verspreidde zich dan over Europa. Het bleef een gebruikelijke voorstelling in onder meer afbeeldingen van de Het laatste oordeel tot het einde van de Middeleeuwen. Ook tijdens de Renaissance en later werd de Hellemond nog steeds gebruikt. Het genoot van opleving tijdens de Reformatie.
Middeleeuws theater had vaak een hellemond als rekwisiet of zelfs een werkende machine die werd gebruikt om het publiek schrik aan te jagen door de hel een dramatisch uiterlijk te geven. Later in de middeleeuwen werd de hellehond Cerberus vaker geassocieerd met de hellemond.