Hans Heinrich Lammers
Duits politicus geb 1879 / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Hans Heinrich Lammers (Lubliniec, 27 mei 1889 – Düsseldorf, 4 januari 1962) was een prominente nazi-ambtenaar. Hij werd op de Dag van Potsdam door Adolf Hitler benoemd tot chef van de Rijkskanselarij en kreeg op 26 november 1937 een post als rijksminister zonder portefeuille. De laatste jaren verloor hij echter aan invloed.
Snelle feiten Geboren, Overleden ...
Hans Heinrich Lammers | ||||
---|---|---|---|---|
Geboren | 27 mei 1889 Lubliniec | |||
Overleden | 4 januari 1962 Düsseldorf | |||
Politieke partij | DNVP (tot 1932) NSDAP (vanaf 1932) | |||
Chef van de Rijkskanselarij kabinet-Hitler | ||||
Aangetreden | 20 maart 1933 | |||
Einde termijn | 24 april 1945 | |||
President | Adolf Hitler Führer | |||
Voorganger | Erwin Planck | |||
Opvolger | Walter Hallstein (als chef van het Bundeskanzleramt) | |||
Rijksminister zonder portefeuille kabinet-Hitler | ||||
Aangetreden | 26 november 1937 | |||
Einde termijn | 24 april 1945 | |||
President | Adolf Hitler Führer | |||
|
Sluiten
Lammers werd tijdens het Wilhelmstraßenproces veroordeeld tot twintig jaar gevangenisstraf. Op 31 januari 1951 werd deze straf door Hoge Commissaris John J. McCloy teruggebracht tot tien jaar, maar op 16 december 1951 werd Lammers vrijgelaten. Hij stierf in 1962 te Düsseldorf.