Gebruiker:Benedict Wydooghe/Evoluties in het welzijns- en veiligheidsdenken deel3
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
HOOFDSTUK III. KLASSIEKE OUDHEID
- 1.000 VC - 476 NA
.
Bestaat er een logica in de geschiedenis? Bestaat er naast al het toevallige en onberekenbare van de afzonderlijke gebeurtenissen een metafysische structuur van de historische mensheid, die in essentie onafhankelijk is van de alom zichtbare, populaire, geestelijk-politieke oppervlaktestructuren?
— Oswald Spengler
.
De geschiedenis herhaalt zichzelf, maar nooit op dezelfde manier. Er zit een bepaalde regelmaat in, een zeker cyclisch patroon, maar elke golfslag is net anders, elke ronde heeft toch telkens zijn eigen karakteristieken. Zoals een voetbalwedstrijd steeds dezelfde regels volgt (hoewel de regels af en toe veranderen) maar geen enkele wedstrijd exact hetzelfde verloop kent, laat staan dat hij voorspelbaar zou zijn.
— Luc Goeteyn & Chris Jacobson
.
De Romeinen, die vanaf het begin hun invloed over heel Italië uitbreidden, konden zich nooit beroepen op de waanbeelden van raszuiverheid die later de wijze gingen besmetten waarop de Germanen over zichzelf dachten.
— Robert Hughes, in: Rome: A culural, visual, and personal history (2011)
.
Het is vrij gemakkelijk het verleden in een vorm te gieten die ons goed uitkomt en dat verleden dan toegankelijk maakt. Maar de oude wereld zat veel ingewikkelder in elkaar en kende veel meer dwarsverbindingen dan we soms geneigd zijn te denken. Als men Rome beschouwt als de progenitor of 'stamvader' van West-Europa, dan vergeet men dat de stad verbonden was met het oosten en in veel opzichten ook was gevormd door oosterse invloeden. De wereld van de oudheid heeft in sterke mate de wereld bepaald zoals we die tegenwoordig kennen - dynamisch, strijdvaardig, efficiënt en energiek.