Gamaliël
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Gamaliël I de Oudere (Hebreeuws: רבן גמליאל הזקן, Rabban Gamliel HaZaqen) (ca. 9 v.Chr. - 50 n.Chr.) was een belangrijk Joods leider in het sanhedrin van de eerste eeuw en een kleinzoon van Hillel de Oude.
Gamaliël behoorde tot de farizeeën en voorts tot de School van Hillel. Hij stond bekend als ruimdenkend en zeer gematigd. Gamaliël stelde belangrijke hervormingen vast in het joodse recht, waaronder een verbetering van de juridische positie van de vrouw.[1] Enkele tradities die aan Gamaliël worden toegeschreven, bevatten de formule מפני תיקון העולם, "met het oog op het algemene welzijn".[2]
Zijn kleinzoon Gamaliël II was eveneens een vooraanstaand joods theoloog.