Dubbele helix
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De dubbele helix (meervoud: dubbele helices; in het Grieks betekent hélix: winding, spiraal) is een geometrisch figuur, waarbij in tegenstelling tot de enkele helix de winding dubbel is. Er kunnen twee soorten onderscheiden worden:
- Twee enkele helices, die los om elkaar winden of ook nog met elkaar verbonden zijn, zoals bij desoxyribonucleïnezuur (DNA)
- Eén dubbele helix die ook weer een dubbele helix vormt, zoals in sommige gloeilampen.