Loading AI tools
Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
De EU-douane-unie of Europese douane-unie (Engels: European Union Customs Union, afgekort als EUCU) werd opgericht in 1968, destijds als onderdeel van de Europese Economische Gemeenschap (EEG). De belangrijkste doelen van deze unie zijn het vergemakkelijken van het zakendoen voor Europese bedrijven, het heffen van douanerechten op goederen geïmporteerd van buiten de EU en het beschermen van de burgers, dieren en het milieu binnen de EU.[1]
Binnen de EUCU gelden geen douanerechten. Ook worden er overal binnen de EUCU dezelfde invoerrechten geheven op producten die worden geïmporteerd van buiten de douane-unie.
De EU-douane-unie bestaat uit alle EU-lidstaten en Monaco. Verder zijn er douanebetrekkingen met Andorra, San Marino en Turkije.[2][3] Het Verenigd Koninkrijk (inclusief de overzeese gebieden Akrotiri en Dhekelia, het eiland Man en de Kanaaleilanden Guernsey en Jersey), dat sinds 1 februari 2020 geen deel meer uitmaakt van de EU viel op 31 december 2020 ook uit de douane-unie.
Het Douanegebied van de (Europese) Unie omvat volgens artikel 4 van de Verordening (EU) Nr. 952/2013 van het Europees Parlement en van de Raad van 9 oktober 2013 tot vaststelling van het douanewetboek van de Unie de volgende grondgebieden, daaronder begrepen de territoriale wateren, de binnenwateren en het luchtruim:[4]
Het grondgebied van het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland (waaronder begrepen de Kanaaleilanden en het eiland Man) behoorde van de toetreding van het Verenigd Koninkrijk tot de Europese Unie tot 31 december 2020, een jaar na het vertrek van het land uit de Unie tot het douanegebied.