De dood in Venetië
boek van Thomas Mann / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De dood in Venetië (originele Duitse titel: Der Tod in Venedig) is een novelle van de Duitse schrijver Thomas Mann. De novelle verhaalt van een ouder wordende schrijver, iets over de vijftig, die naar Venetië reist en daar gefascineerd wordt door een veertienjarige jongen. Deze fascinatie belet hem de op dat moment door de cholera geplaagde stad te verlaten, waarmee hij uiteindelijk zijn eigen dood tegemoet treedt.
De dood in Venetië | ||||
---|---|---|---|---|
Eerste druk publieksuitgave 1913 | ||||
Oorspronkelijke titel | Der Tod in Venedig | |||
Auteur(s) | Thomas Mann | |||
Taal | Duits | |||
Genre | novelle | |||
Uitgegeven | 1912 | |||
Pagina's | circa 110 (verschillend per uitgave) | |||
Verfilming | Zie Death in Venice | |||
|
Der Tod in Venedig werd geschreven in 1911. In 1912 werd het gepubliceerd in een gelimiteerde, door de auteur gesigneerde uitgave van 100 exemplaren en geplaatst in het literaire tijdschrift Neue Rundschau. In 1913 verscheen de publieksuitgave bij Fischer Verlag. De meest recente Nederlandse vertaling is van Hans Hom en dateert uit 2002.
In 1971 werd het verhaal verfilmd door Luchino Visconti en in 1973 ging de opera Death in Venice van Benjamin Britten in première.