Bètablokkers
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Bètablokkers (of adrenerge bètareceptor-blokkerende stoffen) vormen een groep van geneesmiddelen in de hematologie en cardiologie. Ze hebben anti-ischemische, antiaritmische en antihypertensieve eigenschappen. Dat wil zeggen dat ze een gunstig effect hebben op de doorbloeding, respectievelijk hartritmestoornissen en hoge bloeddruk.