Bhakti-beweging
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De bhakti-beweging was de verspreiding van bhakti door India. De bhakti-beweging begon in de zevende eeuw in Tamilakam in Zuid-India en verspreidde zich van Tamil Nadu via Karnataka, om vanaf de vijftiende eeuw ook Noord-India en Bengalen te bereiken.
Bhakti, de devotie voor een persoonlijke god, maar ook voor wezens als de naga's, nagi's, yaksha's en yakshi's, was een reformatie die in gang werd gezet door dichter-heiligen die zo de invloed van het boeddhisme en jaïnisme in het zuiden wisten te verminderen. De 63 Nayanars hingen Shiva aan, terwijl de 12 Alvars Vishnu vereerden, daarbij voortbordurend op de traditie van de Tamil-literatuur.
In de Bhagavad Gita werd onderscheid gemaakt tussen het pad van de kennis (jnana, jnana-yoga), het pad van die actie (karma, karma-yoga) en het pad van de devotie (bhakti, bhakti-yoga).