Loading AI tools
Wikimedia-lijst Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een pagina over Noorse autosnelwegen en autowegen. Het artikel is onderverdeeld in algemene informatie en een lijst van de diverse stukken autosnelweg en autoweg in Noorwegen. Voor de lijst zelf, klik hier.
Onder een Noorse autosnelweg (motorvei) verstaat men dat de weg minstens 2x2 rijstroken heeft samen met een pechstrook in iedere rijrichting. Een Noorse snelweg mag (net zoals de meeste snelwegen in de rest van Europa) geen gelijkvloerse kruisingen hebben. Hoewel vele Noorse snelwegen geen verharde pechstrook hebben, is er altijd wel genoeg plaats voorzien naast de rijbaan om veilig aan de kant te staan (niet zelden op het gras).
De Noorse autowegen (motortrafikkvei) daarentegen zijn meestal gewone wegen met minstens 1 rijstrook in iedere rijrichting, maar vaak hebben deze wegen ongelijkvloerse kruisingen, waardoor een vlotte doorstroom van het verkeer verzekerd wordt. Een typisch voorbeeld van zulke autowegen is het stuk E6 tussen Hamar en Lillehammer.
Veel autowegen in Noorwegen kennen ook een systeem waarbij een tweede rijstrook afwisselt van rijrichting, zoals er onder meer in Luxemburg te vinden zijn. Voorbeelden van Noorse wegen die zo'n systeem van 3 rijstroken kennen, zijn o.a. enkele stukken op riksvei 4 en een stuk autoweg van de E136 nabij Ålesund.
Vandaag geeft de staat ook steeds meer de voorkeur aan een autoweg die 2x2 rijstroken heeft, gescheiden door vangrails (geen middenberm) maar zonder pechstroken. De meest waarschijnlijke reden waarom men voor dit type autoweg kiest, is waarschijnlijk plek- en kostenbesparing voor een stuk weg dat in feite voorzien is op de capaciteiten van een snelweg. Deze "semi-snelweg" treft men eveneens aan op de strekking van de N97 ter hoogte van Dinant. De E16 van Kløfta richting Kongsvinger is hier een voorbeeld van.
De lijst geeft dus ook een totaalbeeld weer van de Noorse snelwegen: in de lijst bekomt men 565 km aan snelweg (motorvei) en 432 km aan autoweg (motortrafikkvei).
In Noorwegen is de maximumsnelheid op zowel autowegen als snelwegen gelimiteerd tot 90 km/u. Er zijn verscheidende redenen voor deze relatief lage snelheidslimiet: auto(snel)wegen in Noorwegen hebben een bochtig karakter, zijn onderhevig aan ruige natuur- en weersomstandigheden. De talrijke tunnels en bruggen dat het snelwegennet rijk is, zijn immers uitstekende plaatsen voor gladheid.
Ondanks de algemene regel, kan de maximumsnelheid lokaal opgetrokken zijn tot 100 km/u. Sinds juni 2014 kan men op vele stukken 110 km/u rijden, naar een wens in het regeerakkoord Solberg I.
De meeste Noorse auto(snel)wegen zijn verlicht en zelfs afgebakend voor wild.
De praatpalen langs de snelwegen staan in verbinding met NAF, de Noorse wegservice.
In tegenstelling tot haar buurlanden gebruikt Noorwegen geen groene achtergrondkleur voor borden die bedoeld zijn als wegwijzers voor snelwegen. De gewone borden langs niet-auto(snel)wegen hebben een gele achtgrond met zwarte karakters, zoals in Duitsland. Op vele Noorse autowegen en op alle snelwegen worden blauwe borden met witte karakters gebruikt).
Indien het een riksvei (rijksweg) betreft, staat het wegnummer in een format die dezelfde is als de E-nummering (d.i. een wit nummer met groene achtergrond). E-wegen zijn in Noorwegen per definitie rijkswegen en dus primair. De wegnummers in het zwart met een witte achtergrond zijn fylkesveier (provinciewegen).
Het begin en het einde van een autoweg wordt ook altijd duidelijk aangegeven. Dit is belangrijk voor stukken auto(snel)weg in aanleg waarbij van een stuk nieuw aangelegd auto(snel)weg soms prompt overgegaan wordt op een secundaire weg met een snelheidsbeperking van hooguit 80 km/u. Ook staan er aan alle op- en afritten, begin en eindes van een auto(snel)weg steeds verbodsborden voor zwakke weggebruikers en/of landbouwvoertuigen. Aangezien sommige stukken auto(snel)weg in bepaalde gebieden de enige toegangswegen zijn tot de velden, is landbouwverkeer op die specifieke stukken toegelaten.
Discussies over de aanbouw van nieuwe snelwegen zijn in de Noorse samenleving altijd felle debatten geweest. Voornamelijk de Noorse rechtse partijen Høyre (conservatief) en FrP) (liberaal-conservatief) dragen de uitbouw van een volwaardig Noors snelwegennet hoog in het vaandel, om daarmee de logistieke economie te bevorderen. Naast het komen van snelwegen of niet, bestaan ook hevige discussies rond de financiering van nieuwe wegen. De liberalen enerzijds wensen dat tolgelden minimaal gebruikt mogen worden, dat de staat meer gaat samenwerken met de private sector en dat de staat het oliegeld optimaal gebruikt voor zulke infrastructuurwerken (wat niet het geval is). Centrumpartijen en conservatieven zien liever een gemengde bekostiging (tolheffing voor de effectieve weggebruiker en een deel bekostiging door de staat), zoals dat vandaag meestal wordt toegepast. De Noorse linkse partijen anderzijds zien de uitbouw van een Noors snelwegennet liever plaats ruimen voor een betere uitbouw van openbaar vervoer en wensen dat weggebruikers worden belast door milieu- en onderhoudstaksen.
In november 2011 ontstond er ophef rond de bekendmaking dat Noorwegen voor 61 miljard Noorse kronen (ongeveer 8 miljard euro) aan oliegeld had uitgeleend aan Duitsland om er voornamelijk de Autobahn mee te financieren.[1] Bij een aantal Noorse economen schoot dit in het verkeerde keelgat.
Totaal: 2578 km – 259 km – 180 km
Totaal: 410 km – 232 km – 104 km
Totaal: 387,6 km – 0 km – 17 km
Totaal: 11,4 km – 7,5 km – 0 km
Totaal: 13,8 km – 0 km – 0,6 km
Totaal: 7,8 km – 0 km – 7,8 km
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.