Atomaire pakkingsfactor
stapeldichtheid; fractie van het volume in een kristalstructuur die wordt bezet door atomen / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De atomaire pakkingsfactor, atomaire pakkingsfractie of atomaire vullingsfactor is in de kristallografie de fractie van het volume in een kristalstructuur die wordt bezet door atomen. Het is een dimensieloze grootheid, die altijd kleiner dan 1 is en soms met een wordt aangeduid. Het gaat uit van een harde-bollenmodel waarin de atomen elkaar raken, maar geen overlap met elkaar hebben. Het is geen fysische maat, maar een theoretische maat. De atomaire pakkingsfactor is gedefinieerd als:
Daarin is:
- het aantal atomen in een eenheidscel,
- het volume van een atoom en
- het volume van de eenheidscel.
De drie bravaistralies in het kubische kristalstelsel en het rooster van het hexagonale stelsel komen van de veertien bravaistralies het meest onder de elementen en zouten voor.
De twee regelmatige mogelijkheden voor de dichtste bolstapeling zijn de hexagonale dichtste stapeling, dat is een stapeling in het hexagonale kristalstelsel, en een stapeling in het tetragonale kristalstelsel.