अन्तर्राष्ट्रिय ध्वन्यात्मक वर्णमाला

अन्तर्राष्ट्रिय ध्वन्यात्मक वर्णमाला, सन् १९८९ मा, फ्रान्सेली भाषाविद् पल पासीको नेतृत्वमा बनेको एक ध्वन्यात्मक सङ्केतनको वर्णमाला प्रणाली हो जुन मुख्य रूपमा रोमन वर्णमालामा आधारित छ।^[१] यसलाई १९औँ शताब्दीको अन्त्यतिर अन्तर्राष्ट्रिय ध्वन्यात्मक सङ्घद्वारा बोलिने भाषाको आवाजको एक मानक प्रतिनिधित्वको रूपमा बनाइएको थियो। अन्तर्राष्ट्रिय ध्वन्यात्मक वर्णमालालाई शब्दकोष निर्माणकर्ता, विदेशी भाषी विद्यार्थी र शिक्षक, भाषाविद्, बोली-भाषा रोग विशेषज्ञ, गायक, अभिनेता, भाषा रचनाकार र अनुवादकहरूद्वारा प्रयोग गरिन्छ। ^[२][३]

अन्तर्राष्ट्रिय ध्वन्यात्मक वर्णमाला International Phonetic Alphabet Alphabet phonétique international
प्रकार	वर्णमाला – आंशिक रूपमा विशेष लिपि
समयावधि	सन् १८८८ देखि
भाषाहरू	कुनैपनि भाषाको स्वरविज्ञान र स्वनिम प्रतिलेखनका लागि प्रयोग
आईएसओ १५९२४
आईएसओ १५९२४	Latn (215), ​Latin
युनिकोड
युनिकोड उपनाम	Latin

अन्तर्राष्ट्रिय ध्वन्यात्मक वर्णमाला केवल बोलीका उल्लेखित गुणहरू प्रतिनिधित्व गर्न सृजना गरिएको थियो जुन मौखिक भाषाको अंश हो। विभिन्न ध्वनीको जस्तो सङ्केतका अतिरिक्त गुणहरू प्रतिनिधित्व गर्न र सङ्केतहरूको विस्तारित समूह प्रदान गर्न अन्तर्राष्ट्रिय ध्वन्यात्मक वर्णमालाको विस्तारहरू प्रयोग हुन सक्छ। अन्तर्राष्ट्रिय ध्वन्यात्मक वर्णमालाका सङ्केत एक वा अधिक दुई आधारभूत प्रकार, अक्षर र विशेषक तत्वहरूको मिलेर बनेको छ। ^[१]

कहिलेकाँही पत्र वा विशेषक अन्तर्राष्ट्रिय ध्वन्यात्मक सङ्घद्वारा थपिएको, हटाइएको वा परिमार्जन गरिएको हुन्छ।^[४] सन् २००५ मा भएको परिवर्तनको रूपमा, अन्तर्राष्ट्रिय ध्वन्यात्मक वर्णमालामा १०७ अक्षर, ५२ विशेषक र चार छन्द शास्त्र चिन्हहरू समावेश छन्। हालको अन्तर्राष्ट्रिय ध्वन्यात्मक वर्णमालाका रेखाचित्र तल यस लेखमा र अन्तर्राष्ट्रिय ध्वन्यात्मक वर्णमालाको वेबसाइटमा सार्वजनिक गरिएको छ।^[५]