Arnóbio de Sica
From Wikipedia, the free encyclopedia
Arnóbio (an latin: Arnobius; m. 330), tamien coincido cumo Arnóbio de Sica, fui un apologético de la fase enicial de l cristandade, que bibeu durante l reinado de l'amperador Diocleciano (284 - 305). Modelo:Morte
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4c/%D0%90%D1%80%D0%BD%D0%BE%D0%B1%D0%B8%D0%B9_%D0%A1%D1%82%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B8%D0%B9_-Arnobius_of_Sicca.jpg/228px-%D0%90%D1%80%D0%BD%D0%BE%D0%B1%D0%B8%D0%B9_%D0%A1%D1%82%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B8%D0%B9_-Arnobius_of_Sicca.jpg)
D'acuordo cula Crónica de San Jerónimo, Arnóbio, antes de sue cumberson, era un retórico de renome an Sica Benéria (atual Le Kef, na Tunísia), un grande centro crestiano na África Pró-cunsular, i creditaba sue cumberson a un suonho premonitório. Arnóbio scribe de maneira çdenhosa subre ls suonhos ne l único libro sou eisistente, anton specula-se que Jerónimo puoda tener porjetado sue própia oupenion a respeito de l cuntenido de ls suonhos. D'acuordo cun Jerónimo, para bencer las dúbedas de l bispo local a respeito de la seriadade de sue fé crestiana, Arnóbio screbiu (circa 303, d'acuordo culas eibidéncias an IB:36) ua obra apologética an siete belumes, que San Jerónimo dá l nome de Adbersus Gientes, mas que ye chamada de Adbersus Nationes ne l único manuscrito eisistente hoije an die, de l seclo IX. La refréncia de San Jerónimo, sou comentairo de que Latáncio fura un aluno de Arnóbio i ls tratados que subrebibírun son todo que se sabe subre Arnóbio.