From Wikipedia, the free encyclopedia
Shell plc ialah syarikat minyak dan gas Belanda-British yang beribu pejabat di Belanda dan diperbadankan di United Kingdom.[3] Ia merupakan salah satu daripada enam "supermajor" minyak dan gas dan syarikat keenam terbesar di dunia yang diukur oleh pendapatan 2016 (dan yang terbesar di Eropah). Shell adalah yang pertama dalam senarai Fortune Global 500 syarikat terbesar di dunia;[4] pada tahun itu pendapatannya bersamaan dengan 84% daripada $ 556 bilion KDNK.[5]
 | |
.jpg) | |
| Nama dahulu | Royal Dutch Shell plc (2005–2022) |
|---|---|
| Jenis/bentuk sah | Syarikat awam berhad |
| Didagangkan sebagai | |
| ISIN | GB00B03MLX29 |
| Industri | Minyak dan gas |
| Pendahulu |
|
| Ditubuhkan | April 1907 di London |
| Pengasas | Henri Deterding Marcus Samuel  |
| Ibu pejabat | Pusat Shell, London, England |
| Kawasan perkhidmatan | Seluruh dunia |
| Tokoh penting | |
| Keluaran | Petroleum, gas asli, LNG, pelincir, petrokimia |
| Hasil | ▼ US$180.5 bilion (2020)[1] |
| Pendapatan kendalian | ▼ US$(22.9) bilion (2020)[1] |
| Pendapatan bersih | ▼ US$(21.5) bilion (2020)[1] |
| Jumlah aset | ▼ US$379.3 bilion (2020)[1] |
| Jumlah ekuiti | ▼ US$158.5 bilion (2020)[1] |
| Pemilik | BlackRock, The Vanguard Group, Norges Bank Investment Management, Legal & General, State Street Global Advisors, Geode Capital Management, Clearstream |
| Bilangan kakitangan | 86,000 (2021)[2] |
| Anak syarikat |
|
| Tapak web | www     |
sunting · sunting di Wikidata | |
Shell terintegrasi secara vertikal dan aktif dalam setiap bidang industri minyak dan gas, termasuk penerokaan dan pengeluaran, penapisan, pengangkutan, pengedaran dan pemasaran, petrokimia, penjanaan kuasa dan perdagangan. Ia juga mempunyai aktiviti tenaga boleh diperbaharui, termasuk dalam bahan api bio,[6] angin[7] dan hidrogen.[8] Shell mempunyai operasi di lebih daripada 70 buah negara, menghasilkan sekitar 3.7 juta tong setara minyak sehari dan mempunyai 44,000 stesen servis di seluruh dunia.[9][10] Sehingga 31 Disember 2014, Shell mempunyai rizab terbukti sebanyak 13.7 bilion tong (2.18×109 m3) bersamaan minyak.[10] Shell Oil Company, anak syarikat utama di Amerika Syarikat, adalah salah satu perniagaan terbesarnya.[11] Shell memegang 50% daripada Raízen, usaha sama dengan Cosan, yang merupakan syarikat tenaga ketiga terbesar di Brazil dengan pendapatan dan pengeluar utama etanol.
Shell dibentuk pada 1907 melalui penggabungan Royal Dutch Petroleum Company dari Belanda dan "Shell" Transport and Trading Company dari United Kingdom. Sehingga penyatuannya pada tahun 2005 firma itu beroperasi sebagai sebuah syarikat berdaftar dua, di mana syarikat-syarikat British dan Belanda mengekalkan kewujudan undang-undang mereka tetapi beroperasi sebagai perkongsian satu unit untuk tujuan perniagaan. Shell mula memasuki industri kimia pada tahun 1929. Pada tahun 1970 Shell memperoleh syarikat perlombongan Billiton, yang kemudiannya dijual pada tahun 1994 dan kini menjadi sebahagian daripada BHP Billiton. Dalam dekad kebelakangan ini, penerokaan dan pengeluaran gas telah menjadi sebahagian penting dalam perniagaan Shell.[12] Shell memperoleh BG Group pada 2016, menjadikannya pengeluar gas petroleum cecair (LNG) yang terbesar di dunia.[12]
Shell mempunyai penyenaraian utama di Bursa Saham London dan merupakan penyusun Indeks FTSE 100. Ia mempunyai permodalan pasaran sebanyak £ 185 bilion pada penutupan perdagangan pada 30 Disember 2016, setakat mana terbesar syarikat yang tersenarai di Bursa Saham London dan antara yang tertinggi di mana-mana syarikat di dunia.[13][14] Ia mempunyai senarai sekunder di Euronext Amsterdam dan Bursa Saham New York. Sehingga Januari 2013, pemegang saham terbesar Shell ialah Pelabur Penyelidikan Modal dengan 9.85% di hadapan BlackRock di tempat kedua dengan 6.89%.[15]
Kumpulan Royal Dutch Shell diwujudkan pada April 1907 melalui penggabungan dua syarikat saingan: Royal Dutch Petroleum Company dari Belanda dan Shell Transport and Trading Company Limited dari United Kingdom.[16] Ia merupakan suatu langkah yang didorong oleh keperluan untuk bersaing secara global dengan Standard Oil.[17] Syarikat Royal Dutch Petroleum ialah sebuah syarikat Belanda yang ditubuhkan pada tahun 1890 untuk mengembangkan ladang minyak di Pangkalan Brandan, Sumatera Utara,[18] dan pada awalnya diketuai oleh August Kessler, Hugo Loudon, dan Henri Deterding. "Shell" Transport and Trading Company (tanda petikan ialah sebahagian daripada nama undang-undang) ialah sebuah syarikat British, yang ditubuhkan pada tahun 1897 oleh Marcus Samuel, Viscount 1 Bearsted, dan abangnya Samuel Samuel.[19] Bapa mereka memiliki sebuah syarikat antik di Houndsditch, London,[20] yang berkembang pada tahun 1833 untuk mengimport dan menjual kerang, selepas itu syarikat "Shell" mengambil namanya.[16][21]
Atas pelbagai sebab, syarikat baru itu beroperasi sebagai syarikat berdaftar dua, di mana syarikat penggabungan mengekalkan kewujudan undang-undang mereka, tetapi beroperasi sebagai perkongsian satu unit untuk tujuan perniagaan. Istilah penggabungan itu memberikan 60 peratus pemilikan kumpulan baru kepada lengan Belanda dan 40 peratus kepada British.[22]
Kepekaan patriotik negara tidak akan membenarkan penggabungan atau pengambilalihan secara besar-besaran dari kedua-dua syarikat itu.[22] Syarikat Belanda, Koninklijke Nederlandsche Petroleum Maatschappij di The Hague, bertanggungjawab terhadap pengeluaran dan pembuatan.[23] Anglo-Saxon Petroleum Company British telah berpusat di London, mengarahkan pengangkutan dan penyimpanan produk.[23]
Semasa Perang Dunia Pertama, Shell ialah pembekal bahan api utama kepada Pasukan Ekspedisi British.[24] Ia juga merupakan pembekal utama bahan api penerbangan dan membekalkan 80 peratus daripada Tentera Darat British TNT.[24] Ia juga menawarkan kesemua penghantarannya kepada Admiralti British.[24]
Pencerobohan Jerman ke Romania pada tahun 1916 menyaksikan 17% pengeluaran kumpulan di seluruh dunia dimusnahkan.[24]
Pada tahun 1919, Shell menguasai Mexican Eagle Petroleum Company dan pada 1921 membentuk Shell-Mex Limited yang memasarkan produk di bawah jenama "Shell" dan "Eagle" di United Kingdom. Pada tahun 1929, Shell Chemicals diasaskan.[24] Menjelang akhir tahun 1920-an, Shell adalah syarikat minyak terkemuka di dunia, menghasilkan 11 peratus daripada bekalan minyak mentah dunia dan memiliki 10 peratus daripada jumlah tan kapal tangki.[24]
Shell Mex House telah siap pada tahun 1931, dan merupakan ibu pejabat bagi aktiviti pemasaran Shell di seluruh dunia.[24] Pada tahun 1932, sebahagiannya sebagai tindak balas kepada keadaan ekonomi yang sukar pada masa itu, Shell-Mex menggabungkan operasi pemasaran UK dengan British Petroleum untuk mewujudkan Shell-Mex dan BP,[25] sebuah syarikat yang berdagang sehingga jenama dipisahkan pada tahun 1975. Syarikat Royal Dutch menduduki tempat ke-79 di kalangan syarikat-syarikat Amerika Syarikat dalam nilai kontrak pengeluaran tentera Perang Dunia II.[26]
Tahun 1930-an menyaksikan aset Mexico Shell yang dirampas oleh kerajaan tempatan.[24] Selepas pencerobohan Belanda oleh Jerman pada tahun 1940, ibu pejabat syarikat Belanda dipindahkan ke Curacao.[24] Pada tahun 1945, ibu pejabat Denmark Shell di Copenhagen, pada masa itu digunakan oleh Gestapo, telah dibom oleh Tentera Udara Diraja Mosquitoes dalam Operasi Carthage.[27]
Sekitar 1952, Shell adalah syarikat pertama yang membeli dan menggunakan komputer di Belanda.[28] Komputer Ferranti Mark 1*, telah dipasang dan digunakan di makmal Shell di Amsterdam. Pada tahun 1970 Shell memperoleh syarikat perlombongan Billiton, yang kemudiannya dijual pada tahun 1994 dan kini menjadi sebahagian daripada BHP Billiton.[29]
Pada November 2004, selepas tempoh pergolakan yang disebabkan oleh penyataan bahawa Shell telah melebih-lebihkan rizab minyaknya, diumumkan bahawa Kumpulan Shell akan bergerak ke satu struktur modal tunggal, mewujudkan sebuah syarikat induk baru yang akan dinamakan Royal Dutch Shell plc, dengan penyenaraian utamanya di Bursa Saham London, penyenaraian sekunder di Bursa Saham Amsterdam, ibu pejabatnya dan residensi cukai di The Hague, Belanda dan pejabat berdaftarnya di London. Penyatuan itu disiapkan pada 20 Julai 2005 dan pemilik asal telah memisahkan syarikat mereka dari bursa masing-masing. Pada 20 Julai 2005, syarikat Shell Transport & Trading Company telah disingkirkan dari LSE,[30] di mana, Royal Dutch Petroleum Company dari NYSE pada 18 November 2005.[31] Saham syarikat itu dikeluarkan pada kelebihan 60/40 untuk para pemegang saham Royal Dutch selaras dengan pemilikan asal Kumpulan Shell.[32]
Semasa tender kontrak minyak Iraq tahun 2009, sebuah konsortium yang diketuai oleh Shell (45%) dan termasuk Petronas (30%) telah dianugerahkan kontrak pengeluaran untuk "medan Majnoon" di selatan Iraq, yang mengandungi anggaran 12.6 billion barrels (2.00×109 m3) minyak.[33][34] Kontrak pengeluaran lapangan "Barat Qurna 1" dianugerahkan kepada konsortium yang diketuai oleh ExxonMobil (60%) dan termasuk Shell (15%).
Pada Februari 2010 Shell dan Cosan membentuk usahasama 50:50, Raízen, yang terdiri daripada semua etanol, penjanaan tenaga, pengedaran bahan api dan aktiviti gula Brazil Cosan, serta semua perniagaan bahan api dan perniagaan runcit Shell Shell di Brazil.[35] Pada Mac 2010, Shell mengumumkan penjualan beberapa asetnya, termasuk perniagaan gas petroleum cecair (LPG), untuk memenuhi kos perbelanjaan modal yang dirancang $ 28bn. Shell menjemput pembeli untuk mengemukakan bida yang menunjukkan, pada 22 Mac, dengan rancangan untuk menaikkan $ 2-3bn dari penjualan.[36] Pada bulan Jun 2010, Royal Dutch Shell bersetuju untuk memperoleh semua perniagaan Sumber Timur untuk pertimbangan tunai sebanyak $ 4.7 bilion. Transaksi itu termasuk medan gas ketat Sumber TImur.[37]
Sepanjang 2013, perbadanan itu mula menjual aset gas syal AS dan membatalkan projek gas bernilai AS $ 20 bilion yang akan dibina di negeri Louisiana AS. Ketua Pegawai Eksekutif baru Ben van Beurden telah dilantik pada Januari 2014, sebelum pengumuman bahawa prestasi keseluruhan korporat pada tahun 2013 adalah 38 peratus lebih rendah daripada 2012—nilai saham Shell jatuh sebanyak 3 peratus sebagai hasilnya. Berikutan penjualan majoriti aset Australianya pada Februari 2014, perbadanan itu merancang untuk menjual aset bernilai AS $ 15 bilion lagi dalam tempoh yang menjelang 2015, dengan tawaran yang diumumkan di Australia, Brazil dan Itali.
Royal Dutch Shell mengumumkan pada 8 April 2015 ia telah bersetuju untuk membeli BG Group untuk £ 47 bilion (AS $ 70 bilion), tertakluk kepada kelulusan pemegang saham dan peraturan.[38] Pengambilalihan itu selesai pada Februari 2016, menjadikan Shell mengatasi Chevron Corporation dan menjadi syarikat minyak bukan negeri kedua terbesar di dunia.[39]
Pada 7 Jun 2016, Royal Dutch Shell mengumumkan bahawa ia akan membina loji kilang etana berhampiran Pittsburgh, Pennsylvania selepas menghabiskan beberapa tahun melakukan pembersihan alam sekitar tapak tanaman yang dicadangkan.[40]
Pada Januari 2017, Royal Dutch Shell bersetuju untuk menjual aset Laut Utara bernilai £ 2.46bn kepada firma penerokaan minyak Chrysaor.[41] Pada tahun 2017, Shell menjual aset pasir minyaknya kepada Canadian Natural Resources sebagai pertukaran kira-kira 8.8% kepentingan dalam syarikat itu. Pada Mei 2017, dilaporkan bahawa Shell merancang untuk menjual sahamnya di Canadian Natural Resources sepenuhnya keluar dari perniagaan pasir minyak.[42]
Kehadiran syarikat-syarikat seperti Shell di Niger-Delta telah membawa kepada isu-isu alam sekitar yang melampau di Delta Niger. Banyak saluran paip di Delta Niger yang dimiliki oleh Shell sudah tua dan berkarat. Shell telah mengakui tanggungjawabnya untuk memelihara saluran paip yang baru tetapi juga menafikan tanggungjawab terhadap sebab-sebab alam sekitar.[43] Ini telah membawa kepada protes besar-besaran dari penduduk Niger-Delta, Amnesty International, dan Friends of the Earth Belanda terhadap Shell. Ia juga telah membawa kepada rancangan tindakan untuk memboikot Shell oleh kumpulan alam sekitar, dan kumpulan hak asasi manusia.[44] Pada Januari 2013, sebuah mahkamah Belanda menolak empat dari lima tuduhan yang dibawa terhadap firma berkenaan pencemaran minyak di Delta Niger tetapi mendapati anak syarikat bersalah satu kes pencemaran, memerintahkan pampasan yang akan dibayar kepada petani Nigeria.[45]
Pada 15 Januari 1999, di luar bandar Argentinian Magdalena, Buenos Aires, kapal tangki Shell Estrella Pampeana bertembung dengan sebuah kapal kargo Jerman, mengosongkan kandungannya ke dalam tasik, mencemarkan alam sekitar, air minum, tumbuh-tumbuhan dan haiwan. Lebih satu dekad selepas tumpahan, satu referendum yang diadakan di Magdalena menentukan penerimaan pembayaran pampasan sebanyak AS $ 9.5 juta dari Shell.[46] Shell menafikan tanggungjawab untuk tumpahan itu, tetapi mahkamah Argentina memutuskan pada tahun 2002 bahawa perbadanan itu bertanggungjawab.[47]
Shell menyertai Gabungan Iklim Global perniagaan menentang peraturan pelepasan gas rumah hijau. Pada tahun 1989, Shell telah merangka semula platform gas asli laut Laut $ 3 bilion di Laut Utara, meningkatkan ketinggian satu hingga dua meter, untuk menampung kenaikan paras laut yang dijangka disebabkan oleh pemanasan global.[48] Pada tahun 2013, Royal Dutch Shell PLC melaporkan pelepasan CO2 sebanyak 81 juta metrik tan.[49]
Shell dikenali sebagai pemprosesan minyak dari rantau Amazon di Amerika Selatan, kebimbangan besar bagi para pencinta alam yang cuba melindungi kawasan tersebut. Di Amerika Syarikat, penapisan Martinez (CA) dan Puget Sound Refinery (WA) membawa minyak Amazon. Pada 2015, 14% daripada kilang penapisan Martinez, pada 19,570 tong sehari, berasal dari Amazon.[50]
Pada tahun 2017, satu filem maklumat awam yang tidak pernah ditonton selama bertahun-tahun muncul semula dan menunjukkan Shell mempunyai pemahaman yang jelas tentang pemanasan global 26 tahun yang lalu tetapi tidak bertindak sewajarnya, kata pengkritik.[51][52][53]
Pada 4 Ogos 2005, ahli lembaga pengarah mengumumkan pelantikan Jorma Ollila, pengerusi dan Ketua Pegawai Eksekutif Nokia ketika itu, bagi menggantikan Aad Jacobs sebagai pengerusi bukan eksekutif syarikat pada 1 Jun 2006. Ollila merupakan pengerusi Shell yang pertama Belanda mahupun Inggeris. Pengarah lain bukan eksekutif termasuk Maarten van den Bergh, Wim Kok, Nina Henderson, Lord Kerr, Adelbert van Roxe, dan Christine Morin-Postel.[54]
Sejak 3 Januari 2014, Ben van Beurden merupakan Ketua Pegawai Eksekutif Shell.[55] Pendahulunya ialah Peter Voser yang menjadi CEO Shell pada 1 Julai 2009.[56]
Berikutan kerjaya di syarikat itu, di lokasi seperti Australia dan Afrika, Ann Pickard dilantik sebagai naib presiden eksekutif Artik di Royal Dutch Shell, peranan yang telah dipublikasikan dalam temu bual dengan McKinsey & Company pada Jun 2014.[57]
Nama Shell berkaitan dengan The "Shell" Transport and Trading Company.[58] Pada 1833, bapa kepada pengasas Shell, Marcus Samuel Sr., mengasaskan perniagaan import untuk menjual kerang ke pengumpul London. Semasa mengumpul spesimen kerang di kawasan Laut Kaspia pada tahun 1892, Samuel muda menyedari terdapat potensi untuk mengeksport lampu minyak dari rantau ini dan menugaskan kapal tangki minyak buatan pertama di dunia, Murex (Latin untuk sejenis cengkerang siput), untuk memasuki pasaran ini; menjelang 1907 syarikat itu mempunyai armada. Walaupun selama beberapa dekad, syarikat itu mempunyai kilang penapisan di Shell Haven di Thames, tiada bukti tentang hal ini yang menyediakan nama tersebut.[59]
Logo Shell aialah salah satu simbol komersial yang paling biasa di dunia. Logo ini dikenali sebagai "pekten" sempena cengkerang laut Pecten maximus (kerang raksasa), di mana reka bentuknya berdasrkan darinya. Warna kuning dan merah yang digunakan difikirkan[60] untuk dikaitkan dengan warna bendera Sepanyol, kerana Shell telah membina stesen servis awal di California, sebelum ini jajahan Sepanyol. Semakan semula logo ini direka oleh Raymond Loewy pada tahun 1971.[61]
Belahan tersebut telah dipindahkan daripada nama "Royal Dutch/Shell" pada tahun 2005, bersamaan dengan langkah untuk menggabungkan dua syarikat yang terpisah secara berasingan (Royal Dutch and Shell) ke entiti sah tunggal yang wujud hari ini.[62]
Shell kini digabungkan dalam empat kumpulan perniagaan utama:[64]
Perniagaan utama Shell ialah pengurusan syarikat minyak bersepadu secara menegak. Pengembangan kepakaran teknikal dan komersial dalam semua peringkat integrasi menegak ini, dari pencarian awal untuk minyak (penjelajahan) melalui penuaian (pengeluaran), pengangkutan, penyulingan dan akhirnya perdagangan dan pemasaran menubuhkan kecekapan teras di mana syarikat itu diasaskan. Kecekapan yang sama diperlukan untuk gas asli, yang telah menjadi salah satu perniagaan paling penting di mana Shell terlibat, dan yang menyumbang sebahagian besar keuntungan syarikat. Walaupun model perniagaan yang bersepadu secara menegak menyediakan skala ekonomi yang ketara dan halangan untuk masuk, setiap perniagaan kini berusaha untuk menjadi unit kendiri tanpa subsidi dari bahagian lain syarikat.[65]
Secara tradisinya, Shell ialah sebuah perniagaan yang sangat terdesentralisasi di seluruh dunia (terutamanya di hiliran) dengan syarikat-syarikat di lebih dari 100 buah negara, masing-masing beroperasi dengan tahap kemerdekaan yang tinggi. Huluan secara cenderung jauh lebih berpusat dengan banyak petunjuk teknikal dan kewangan yang datang dari pejabat pusat di Den Haag. Sektor minyak huluan juga dikenali sebagai sektor "penerokaan dan pengeluaran".[66]
Operasi hiliran, yang kini termasuk perniagaan kimia, menghasilkan majoriti keuntungan Shell di seluruh dunia dan dikenali untuk rangkaian globalnya yang terdiri daripada lebih daripada 40,000 stesen minyak dan pelbagai penapisan minyaknya. Perniagaan hiliran, yang di beberapa negara juga termasuk penapisan minyak, biasanya termasuk rangkaian stesen petrol runcit, pembuatan dan pemasaran pelincir, jualan bahan api dan minyak pelincir dan sebilangan produk/pasaran lain seperti LPG dan bitumen. Amalan di Shell adalah bahawa perniagaan-perniagaan ini pada dasarnya tempatan dan mereka paling baik diuruskan oleh "syarikat operasi" tempatan - sering dengan pengurusan pertengahan dan kanan diperkukuhkan oleh ekspatriat.[67]
Shell mempunyai sejarah panjang penajaan sukan permotoran, terutamanya Scuderia Ferrari (1951-1964, 1966-1973 dan 1996-kini), BRM (1962-1966 dan 1968-1972), Scuderia Toro Rosso (2007-2013 dan 2016), McLaren (1967-1968 dan 1984-1994), Lotus (1968-1971), Team Penske (2011–kini), Hyundai Motorsport (sejak 2005), AF Corse, Risi Competizione, BMW Motorsport (2015-kini bersama juga Pennzoil) dan Dick Johnson Racing (1987-2004). Ia sekali lagi akan menjadi penaja tajuk untuk yang terakhir (kini dijenamakan semula sebagai DJR Team Penske) pada tahun 2017.[68]
.jpg)
Syarikat ini mempunyai operasi huluan dalam minyak dan gas yang tidak konvensional di China. Shell mempunyai usaha sama dengan PetroChina di lapangan gas ketat Changbei di Shaanxi, yang telah menghasilkan gas asli sejak tahun 2008. Syarikat itu juga telah melabur dalam meneroka minyak syal di Sichuan.[69] Sumber lain yang tidak konvensional yang Shell dilaburkan di China adalah syal. Syarikat itu merupakan peserta awal dalam penerokaan minyak syal di China tetapi operasi beroperasi pada tahun 2014 disebabkan kesulitan geologi dan kepadatan penduduk.[70] Ia mempunyai usahasama untuk meneroka syal minyak di Jilin melalui usahasama dengan Jilin Guangzheng Mineral Development Company Limited.[71]
Shell telah aktif di Hong Kong selama satu abad, menyediakan perkhidmatan dan produk-produk Runcit, LPG, Bahan Api, Pelincir, Bitumen, Penerbangan, Marin dan Kimia. Shell juga menaja pesawat yang dibina di Hong Kong, Inspirasi ', untuk perjalanan di seluruh dunia.[72]
Shell menemui telaga minyak pertama di Malaysia pada tahun 1910, di Miri, Sarawak. Hari ini sumur minyak adalah monumen negara yang dikenali sebagai Grand Old Lady. Pada tahun 1914, berikutan penemuan ini, Shell membina penapis minyak pertama Malaysia dan meletakkan saluran paip bawah laut di Miri.[73][74]
Royal Dutch Shell beroperasi di Filipina di bawah anak syarikatnya, Pilipinas Shell Petroleum Corporation. Ibu pejabatnya terletak di Makati City dan ia mempunyai kemudahan di depot minyak Pandacan dan lokasi utama lain.[75]
Pada Januari 2010, Biro Kastam mendakwa cukai eksport tidak dikenakan cukai sebanyak 7.34 bilion peso terhadap Pilipinas Shell untuk mengimport gasolin retak katalitik (CCG) dan petrol retak pemangkin ringan (LCCG) yang menyatakan bahawa import tersebut terikat untuk caj tarif.[76]
Pada Ogos 2016, Pilipinas Shell memfailkan permohonan untuk menjual saham utama dan sekunder bernilai AS $ 629 juta kepada orang awam pelaburan (kenyataan pendaftaran) dengan SEC. Inilah permulaan untuk memfailkan permohonan penyenaraian IPOnya dengan Bursa Saham Filipina. Pada 3 November 2016, Pilipinas Shell Petroleum Corporation disenaraikan secara rasmi di Bursa Saham Filipina di bawah simbol SHLPH selepas menandatangani Tawaran Awam Awal pada 19 hingga 25 Oktober pada tahun yang sama.[77]
Shell mempunyai kehadiran yang kuat di Singapura, sesungguhnya Singapura ialah pusat utama operasi petrokimia Shell di rantau Asia Pasifik. Shell Eastern Petroleum Limited (SEPL) mempunyai kilang penapisan mereka di pulau Pulau Bukom Singapura. Mereka juga beroperasi sebagai Shell Chemicals Seraya di Pulau Jurong.[78]
Pada awal tahun 2000, Shell menceburi tenaga alternatif dan kini terdapat perniagaan embrio "Boleh Diperbaharui" yang telah membuat pelaburan dalam tenaga suria, kuasa angin, hidrogen, dan perhutanan. Perniagaan perhutanan telah memasuki jalan nuklear, arang batu, logam dan penjanaan elektrik, dan dilupuskan pada tahun 2003. Pada tahun 2006 Shell membayar SolarWorld untuk mengambil alih keseluruhan perniagaan suria[79] dan pada tahun 2008, syarikat itu menarik diri dari London Array yang menjadi ladang angin luar pesisir terbesar di dunia.[80]
Shell juga terlibat dalam projek hidrogen berskala besar. HydrogenForecast.com menerangkan pendekatan Shell sejauh ini yang terdiri daripada "langkah kecil", tetapi dengan mesej yang mendasari "optimisme yang melampau".[81]
Shell memegang 50% daripada Raízen, usaha sama dengan pengeluar tebu Brazil Cosan yang merupakan syarikat tenaga ketiga terbesar di Brazil dengan hasil dan pengeluar utama etanol.[82]
Pada Disember 2016, Shell memenangi lelongan untuk ladang angin luar negara 700 MW Borssele III & IV pada harga 5.45 c/kWh, menewaskan 6 konsortium lain.[83]
Pada November 2017, Ketua Pegawai Eksekutif Shell Ben van Beurden mengumumkan pelan Shell untuk mengurangkan separuh daripada pelepasan karbonnya menjelang 2050 dan 20 peratus menjelang 2035. Sehubungan ini, Shell berjanji untuk membelanjakan $ 2 bilion setahun untuk sumber tenaga boleh diperbaharui. Shell mula membangun segmen tenaga angin pada tahun 2001, syarikat itu kini mengendalikan enam ladang angin di Amerika Syarikat dan merupakan sebahagian daripada rancangan untuk membina dua ladang angin luar pesisir di Belanda.[84]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
