भुईमूग

भुईमूग हे एक शेंगावर्गीय पीक आहे. हे उष्णकटिबंधीय आणि उपोष्णकटिबंधीय क्षेत्रात मोठ्या प्रमाणात घेतले जाते, हे लहान आणि मोठ्या व्यावसायिक उत्पादकांसाठी महत्त्वाचे आहे. २०१६ मध्ये सोललेल्या शेंगदाण्यांचे जगातील वार्षिक उत्पादन ४४ दशलक्ष टन होते. वनस्पतिशास्त्रज्ञ कार्ल लिनीयस याने या प्रजातीला हायपोगायिया म्हणजे "जमिनीच्या खाली" असे नाव दिले.^[१]

भुईमूगाची पाने व शेंगा

शेंगा-त्यातील एक उघडलेली आहे.त्यात भुईमूगाचे दाणे दिसतात.

भुईमूग हा फॅबॅसी या वनस्पती कुटुंबातील आहे. भुईमुगामध्ये मुळावरील गाठींमध्ये नायट्रोजन-स्थिर करणारे जीवाणू असतात. शेंगदाणे मानवी शरीरासाठी पौष्टिक मानले जातात. ते अक्रोड आणि बदामासारखेच असतात आणि पाश्चात्य पदार्थांमध्ये समाविष्ट केले जातात.^[२]

भुईमूग हे तेलवर्गीय महत्त्वाचे नगदी पीक आहे. पण काळाच्या ओघात त्याचे महत्त्व अन्नपीक म्हणूनसुद्धा वाढीस लागले आहे. या पिकात निरनिराळ्या हवामानात जुळवून घेण्याची क्षमता आहे. तसेच हे पीक फेरपालटीस आणि आंतरपीक म्हणून घेण्यास अत्यंत उपयुक्त आहे. या पिकामुळे जमिनीची सुपीकता वाढते.

भुईमूग लागवड

रुंद वरंबे सरी या पद्धतीने भुईमूग लागवड करताना पूर्वमशागत करून रान भुसभुशीत झाल्यानंतर रुंद वरंबे व सरी तयार करण्यासाठी शेतात 150 सें.मी. अंतरावर खुणा करून, रेषा मारून आखणी करावी. पुन्हा रेषा मारलेल्या ठिकाणी 30 सें.मी. रुंदीचा पाट पाडल्यास 120 सें.मी. रुंदीचे व 15-20 सें.मी. उंचीचे गादी वाफे तयार होतील. हे वाफे प्रथम पाणी देऊन पूर्ण भिजवून वाफस्यावर आल्यावर त्यावर 30 सें.मी. रुंदीच्या चार ओळी बसवून अशा ओळींत दोन रोपांतील अंतर दहा सें.मी. ठेवून बियाण्याची टोकण करावी.

इतिहास

शेंगदाणे हे मूळचे न्यू वर्ल्ड पीक आहे .मात्र संशोधकांना मेसोआमेरिका आणि दक्षिण अमेरिका या दोन्ही देशांत मोठ्या प्रमाणात लागवड झाल्याचे आढळले. पेरूमधील पुरातत्त्व स्थळांकडून मिळालेल्या अवशेष पेरिकार्प (फळांची पिल्ले) ऊतक आजच्या (वायबीपी) अंदाजे ३९००–३७५० वर्षांपूर्वी तिथल्या हेतूपूर्ण शेती वापराची तारीख ठरवते. पूर्वीचे पाळीव प्राणी किती झाले हे कोणालाही ठाऊक नाही पण बहुधा ते दरींमध्ये प्रथम घडले दक्षिण अमेरिकेच्या ग्रॅन चाको भागात पराना आणि पराग्वे नदी प्रणाल्यांचा.^[३]

रोजच्या आहारात शेंगदाण्याचा वापर

शेंगदाण्याचा वापर शेंगदाणा बटर तयार करण्यासाठी केला जातो. शेंगदाणे एक अतिशय पौष्टिक आहार आहे. फिल्टर केलेले परिष्कृत तेल स्वयंपाक आणि मार्गारीन बनवण्यासाठी वापरले जाते. शेंगदाणा तेल हे महत्त्वाचे खाद्यतेल आहे. पेंड पशुखाद्य म्हणून वापरली जाते. शेंगदाण्यातील प्रथिने अर्दिल या कृत्रिम फायबरच्या उत्पादनात वापरली जातात. वनस्पती तूप हायड्रोजननंतर शेंगदाणा तेलापासून बनविला जातो.^[४][५]

• संपूर्ण शेंगदाणे
• शेंगदाणा तेल
• शेंगदाणा लोणी
• शेंगदाणा पीठ

औद्योगिक वापर

शेंगदाणे मोठ्या प्रमाणात औद्योगिक वस्तू तयार करण्यासाठी वापरले जातात. शेंगदाणा तेलाचा महत्त्वपूर्ण उपयोग म्हणजे पेंट, वार्निश, वंगण तेल, लेदर ड्रेसिंग्ज, फर्निचर पॉलिश, कीटकनाशके आणि नायट्रोग्लिसरीन. साबण आणि बऱ्याच सौंदर्यप्रसाधनांच्या उत्पादनांमध्ये शेंगदाणा तेलाचा समावेश आहे. भुईमुगाची टरफले प्लास्टिक, वॉलबोर्ड, घर्षण, इंधन, सेल्युलोज आणि श्लेष्म तयार करण्यासाठी वापरले जातात.

औषधी उपयोग

शेंगदाणे आरोग्याइतकेच लोकप्रिय आहेत. ते प्रथिनेचा एक उत्कृष्ट स्रोत आहेत आणि त्यात विविध जीवनसत्त्वे, खनिजे आणि वनस्पती संयुगे मोठ्या प्रमाणावर असतात. वजन कमी करण्याच्या आहाराचा एक भाग म्हणून ते उपयुक्त ठरू शकतात आणि हृदयरोग आणि पित्तदोषाचा धोका कमी करू शकतात.^[६]

संदर्भ

1. "Ground Nut". apeda.gov.in. 2020-05-27 रोजी पाहिले.
2. "Groundnut | plant". Encyclopedia Britannica (इंग्रजी भाषेत). 2020-05-27 रोजी पाहिले.
3. Hammons, R. O. (1994). Smartt, J. (ed.). The Groundnut Crop: A scientific basis for improvement. World Crop Series (इंग्रजी भाषेत). Dordrecht: Springer Netherlands. pp. 24–42. doi:10.1007/978-94-011-0733-4_2. ISBN 978-94-011-0733-4.
4. "Groundnuts: What are the Benefits and Side Effects of Eating Peanuts?". krishijagran.com (इंग्रजी भाषेत). 2020-05-27 रोजी पाहिले.
5. "Peanuts 101: Nutrition Facts and Health Benefits". Healthline (इंग्रजी भाषेत). 2020-05-27 रोजी पाहिले.
6. "Peanuts 101: Nutrition Facts and Health Benefits". Healthline (इंग्रजी भाषेत). 2020-05-27 रोजी पाहिले.