भारतीय नृत्यशास्त्र

सध्या अस्तित्वात असलेल्या भारतीय नृत्यपरंपरांचे शास्त्र हे इसवी सनाच्या पहिल्या शतकात रचलेल्या भरतमुनिरचित नाट्यशास्त्र या नावाने ओळखले जाते. नाट्य या शब्दातच नृत्याचा आणि संगीताचा समावेश होतो. त्यामुळे नाट्य व संगीत या विषयांवरील जवळजवळ सर्वच जुन्या संस्कृत ग्रंथांत नृत्याबद्दल विचार आढळतो. रस , भाव आणि व्यंजक( अभिनय) इ.नी युक्त असलेले ते नृत्य म्हणले जाते.नृत्य ही एक ललित कला आहे.**

भारतीय नृत्यशास्त्रावरील अभिजात संस्कृत ग्रंथ

• अभिनयदर्पण (नंदिकेश्वर)
• अभिनवभारती (अभिनवगुप्त लिखित नाट्यशास्त्रावरील टीका)
• नाट्यदर्पण ((लेखक रामचंद्र-गुणचंद्र)
• नाट्यशास्त्र (लेखक भरतमुनी)
• नृत्यरत्‍नावली (लेखक जायसेनापती)
• मानसोल्लास ((लेखक सोमेश्वर)
• संगीतरत्नाकर (लेखक शार्ङ्‌गदेव)
• संगीतसमयसार (लेखक पार्श्वदेव)
• संगीतसारामृत (लेखिका तुलजा)

नृत्यशास्त्रावरील आधुनिक ग्रंथ

• नृत्यात्मिका (लेखिका डॉ. सुचेता भिडे-चापेकर)
  • भारतीय संस्कृती कोश खंड पाचवा