शुगरलोफ केबल कार
From Wikipedia, the free encyclopedia
शुगरलोफ केबल कार ही रिओ दि जानेरो, ब्राझील येथील केबलवे प्रणाली आहे. पहिला भाग प्रेया वर्मेल्हा आणि मोरो दा उर्का दरम्यान ७२२ फूट (२२० मी) एवढ्या उंचीवर कार्यरत आहे. तर दुसरा भाग १,२९९-फूट (३९६ मी) उंचीच्या शुगरलोफ माउंटनच्या शिखरापर्यंत जातो.
केबलवेची कल्पना १९०८ मध्ये अभियंता ऑगस्टो फरेरा रामोस यांनी केली आणि त्यांनी बांधकामाला चालना देण्यासाठी रिओच्या उच्च समाजातील प्रसिद्ध व्यक्तींकडून पाठिंबा मागितला होता. १९१२ मध्ये वापरण्यास उघडलेला, [1] हा जगातील फक्त तिसरा केबलवे होता. १९७२ मध्ये कार प्रणाली अद्ययावत करण्यात आल्या, त्यांची क्षमता २२ वरून ७५ पर्यंत वाढली. १९७९ मध्ये जेम्स बाँड चित्रपट मूनरेकरसाठी एका ॲक्शन सीनमध्ये याला दाखवण्यात आले.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a7/Bondepa1.jpg/220px-Bondepa1.jpg)
आज ही केबल कार दररोज अंदाजे २,५०० अभ्यागत वापरतात. या कार दर ३० मिनिटांनी सकाळी ८ ते रात्री १० च्या दरम्यान धावतात.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/66/Bondinho_do_P%C3%A3o_de_A%C3%A7%C3%BAcar_by_Diego_Baravelli.jpg/640px-Bondinho_do_P%C3%A3o_de_A%C3%A7%C3%BAcar_by_Diego_Baravelli.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/27/Bondinho_Rio_1940.jpg/640px-Bondinho_Rio_1940.jpg)