Даргач
From Wikipedia, the free encyclopedia
Даргач (Монгол бичиг:ᠳᠠᠷᠤᠭᠠᠴᠢ, галиг: darughachi) нь Монголын эзэнт гүрний үед эзлэгдсэн газар нутгийн хот суурин, бүс нутгийг захирагч төлөөний түшмэлийг хэлнэ. Үгийн гарал дарах, дарангуйлах гэсэн үгээс гаралтай. Даргачийг хятадаар 達魯花赤 (da lu hua chi), түрэг угсаатнууд баскак гэдэг байжээ. Түүхэнд тэмдэглэгдснээр анхны даргач нарыг 1211 оноос эхлэн Алтан улсын эзлэгдсэн болон дагаар орсон хот сууринд томилж байснаа, Монголын байлдан дагуулалт өргөжих тусам Хорезм, Хар Кидан, Тангуд, Курё зэрэг газарт тавих болжээ. Даргач нар нь Монголд эзлэгдсэн болон хараат болсон улс орны иргэдийг захиран засаглах, хаад ноёдыг нь хянах, хүн амын тооллого явуулах, алба татвар оногдуулах, цэрэг татах зэрэг үйл ажиллагаа явуулдаг байв.