Хэрэглэгч:Bilguun.alt/Ноорог/Полимеразын гинжин урвал
From Wikipedia, the free encyclopedia
Полимеразын гинжин урвал (ПГУ) нь молекул биологид өргөн хэрэглэгддэг шинжилгээний арга юм. Үүний нэр нь ДНХ полимераз гэдэгээс гаралтай. ДНХ полимеразаар ДНХ-ын өчүүхэн хэсгийг хиймэл орчинд буюу (инвитрод) ферментийн репликац ашиглан олшруулдаг (ампликац). Полимеразын гинжин урвал явагдахад өөрөө өөрийгөө үүсгэсэн ДНХ нь олшруулалтанд хэрэглэгдэх загвар болдог. Улмаар ДНХ-ын загвар экспоненциалаар олшрох гинжин урвал хөдөлгөөнд орж эхэлдэг. ПГУ-ын тусламжтай ДНХ-ийн өчүүхэн хэсгийн ганц эсвэл цөөн хуулбарыг олшруулж хэдэн сая болон түүнээс дээш ДНХ-ийн хэсгийг гарган авах боломжтой. ПГУ-ыг ДНХ-ын хэлбэрийг өөрчлөхгүйгээр гүйцэтгэх мөн боломжтой бөгөөд үүнийг өргөжүүлэн хөгжүүлж генетикийн инженерчлэлийн өргөн талбарт хэрэглэж болдог.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/81/PCR_tubes.png/640px-PCR_tubes.png)
Бараг бүх ПГУ-ын арга нь дулаанд тогтвортой ДНХ полимеразыг ашигладаг. Тухайлбал Термус акуатикус бактериас гаргаж авсан фермент болох Таку полимеразыг ашигладаг. Энэхүү ДНХ-ийн полимераз нь дан хэлхээт ДНХ-г загвар болгон ашиглаж ДНХ-г бүрэлдүүлэгч нэгж болох нуклеотидуудаас шинэ ДНХ-ийн хэлхээг ферментлэх замаар бүрэлдүүлдэг бөгөөд үүнд ДНХ-ийн олигонуклеотидуудыг (мөн ДНХ праймерууд ч гэж нэрлэдэг) ДНХ-ийн нийлэгжилтийг эхлүүлхэд хэрэглэдэг. ПГУ-ын аргуудын ихэнх нь термал циклерийг ашигладаг бөгөөд энэ төхөөрөмж нь ПГУ-ын дээжийг тодорхой температурын шатлалуудын дагуу явуулах үүднээс ээлжлэн халааж, хөргөх процессыг явуулдаг. Эдгээр өөр өөр температурын шатлалууд нь ДНХ-ийн хос спиралын хэлхээг задлахад (ДНХ хайлалт) шаардлагатай бөгөөд ДНХ полимеразыг ашиглан ДНХ-ийн нийлэгжилтийг эхлүүлж бай ДНХ-г сонгон олшруулах боломжыг олгодог. ПГУ-ын хүчин чадал болон сонголт нь гол төлөв праймеруудыг хэрхэн сонгохоос хамаардаг ба праймерууд нь олшруулахаар сонгосон ДНХ-ийн муж болон ашиглах термо циклийн горимоосоо маш ихээр хамаардаг.
Developed in 1983 by Kary Mullis,[1] PCR is now a common and often indispensable technique used in medical and biological research labs for a variety of applications. These include DNA cloning for sequencing, DNA-based phylogeny, or functional analysis of genes; the diagnosis of hereditary diseases; the identification of genetic fingerprints (used in forensics and paternity testing); and the detection and diagnosis of infectious diseases. Mullis won the Nobel Prize for his work on PCR.[2]