ന്യൂട്രോൺ നക്ഷത്രം
From Wikipedia, the free encyclopedia
ഗുരുത്വാകർഷണ ഫലമായി തകർന്നടിയുന്ന പിണ്ഡമേറിയ നക്ഷത്രങ്ങളുടെ ബാക്കിപത്രമാണ് ന്യൂട്രോൺ നക്ഷത്രങ്ങൾ. ടൈപ്പ് II നക്ഷത്രം, ടൈപ്പ് lb അല്ലെങ്കിൽ ടൈപ്പ് lc എന്നീ തരത്തിൽപ്പെട്ട സൂപ്പർനോവ സ്ഫോടനങ്ങളുടെ ഫലമായാണ് ന്യൂട്രോൺ നക്ഷത്രം രൂപപ്പെടുന്നത്. ന്യൂട്രോൺ നക്ഷത്രങ്ങളുടെ ദ്രവ്യത്തിന്റെ ഭൂരിഭാഗവും ന്യൂട്രോണുകളായിരിക്കും അത് കൊണ്ടാണിവയ്ക്ക് ഈ പേര് കൈവന്നത്. ഉയർന്ന താപനിലയാണ് ഇത്തരം നക്ഷത്രങ്ങൾക്കുണ്ടാവുക. ഊർജ്ജോൽപാദനം നിലയ്ക്കുന്ന നക്ഷത്രങ്ങളുടെ അന്ത്യത്തിന്റെ വിവിധ രൂപങ്ങളിലൊന്നാണിത്.
സൗരപിണ്ഡത്തിന്റെ 1.35 മുതൽ 2.1 മടങ്ങ് വരെയായിരിക്കും സാധാരണയായി ന്യൂട്രോൺ നക്ഷത്രങ്ങളുടെ ദ്രവ്യമാനം. വ്യാസാർദ്ധം 20 കി.മീ നും 10 കി.മീ നു ഇടയിലായിരിക്കും. ഇതുമായി താരതമ്യം ചെയ്യുമ്പോൾ സൂര്യന് 30,000 മുതൽ 70,000 വരെ ഇരട്ടി വലിപ്പമുണ്ട്. അതുകൊണ്ട് തന്നെ അവയുടെ ശരാശരി സാന്ദ്രത 8.4×1016 മുതൽ 1×1018 കി.ഗ്രാം/ക്യുബിക് മീറ്റർ വരെയായിരിക്കും. ഇതു അണുകേന്ദ്രത്തിന്റെ സാന്ദ്രതയായ 3×1017 കി.ഗ്രം/ക്യുബിക്മീറ്ററിനോടു താരതമ്യപ്പെടുത്താവുന്നതാണ്. അവയുടെ സാന്ദ്രത ഉപരിതലത്തിൽ 1×109 കി.ഗ്രം/ക്യുബിക്മീറ്ററിൽ താഴെ നിന്ന് തുടങ്ങി ഉള്ളിലേക്ക് പോകും തോറും കൂടിവരികയും 6 മുതൽ 8×1017 കി.ഗ്രാം/ക്യുബിക്മീറ്റർ വരെ എത്തുകയും ചെയ്യുന്നു. ഈ ഉയർന്ന സാന്ദ്രത മൂലം ഒരു ന്യൂട്രോൺ നക്ഷത്രത്തിൽ നിന്നുള്ള ഒരു സ്പൂൺ ദ്രവ്യത്തിന് ദശലക്ഷക്കണക്കിന് ആനകളുടെ പിണ്ഡമുണ്ടാകും.
1.44 സൗരപിണ്ഡം (ചന്ദ്രശേഖർ പരിധി) വരെയുള്ള നക്ഷത്രങ്ങൾ വെള്ളകുള്ളന്മാരായി തീരുകയാണ് ചെയ്യുക. സൗരപിണ്ഡത്തിന്റെ 2 മടങ്ങിനു മുകളിൽ 3 മടങ്ങ് വരെ പിണ്ഡമുള്ള നക്ഷത്രങ്ങൾ ക്വാർക്ക് നക്ഷത്രങ്ങൾ ആയിത്തീരുമെന്നു കരുതുന്നു. 5 നു മുകളിൽ സൗരപിണ്ഡമുള്ള നക്ഷത്രങ്ങൾ ജീവിതകാലത്തിന്റെ അവസാനം ഗുരുത്വപരമായ തകർന്നടിയലിനു വിധേയമായി തമോദ്വാരമായി തീരും.