ആണവാപചയം
From Wikipedia, the free encyclopedia
സ്ഥിരതയില്ലാത്ത അണുകേന്ദ്രങ്ങളുടെ വിഘടിക്കാനുള്ള കഴിവാണ് രാദശക്തി[1] അഥവാ റേഡിയോആക്റ്റിവിറ്റി (Radioactivity) എന്നു പറയുന്നത് . അണുകേന്ദ്രങ്ങൾ വിഘടിക്കുമ്പോൾ ശക്തിയേറിയ വികിരണങ്ങൾ പുറത്തുവരുന്നതിനെയാണ് ആണവാപചയം(Radioactive decay) എന്നു പറയുന്നത്. ഉണ്ടാവുന്ന വികരണങ്ങളാണ് ആണവവികിരണങ്ങൾ(Nuclear radiations). ഈ പ്രതിഭാസം പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന മൂലകങ്ങളെ അണുപ്രസരണ മൂലകങ്ങൾ എന്നും പറയുന്നു.
1896 ൽ ഹെൻറി ബെക്വറലാണ് (Henri Becquerel) ഇത് കണ്ടെത്തിയത്. പ്രധാനമായും മൂന്നുതരം കിരണങ്ങളാണ് ആണവാപചയത്തിൻ്റെ ഫലമായി പുറത്ത് വരുന്നത് . ധന ചാർജും പിണ്ഡവുമുള്ള ആൽഫാ കിരണങ്ങൾ (α), ഋണ ചാർജുള്ള ബീറ്റാ കിരണങ്ങൾ (β) ചാർജ് ഇല്ലാത്ത ഗാമ കിരണങ്ങൾ (γ) എന്നിവയാണവ . വികിരണത്തെതുടർന്നു മൂലകം അണുസംഖ്യയിലും പിണ്ഡസംഖ്യയിലും വ്യത്യാസമുള്ള മറ്റൊരു മൂലകമായി മാറുന്നു.
ആണവവികിരണങ്ങൾ ജീവജാലങ്ങൾക്ക് ഹാനികരമാണെങ്കിലും സുരക്ഷിതപരിധിയിലുള്ള വികിരണങ്ങൾ രോഗങ്ങൾ കണ്ടെത്തുന്നതിലും, ചികിത്സിക്കുന്നതിനും, ഭക്ഷണപദാർത്ഥങ്ങൾ കേടുകൂടാതെ സൂക്ഷിക്കുന്നതിനും, എണ്ണക്കുഴലുകളുടേയും മറ്റും കേടുകൾ കണ്ടുപിടിക്കുന്നതിനും ഉപയോഗിക്കുന്നു.