ബഖ്ത് ഖാൻ
From Wikipedia, the free encyclopedia
1857-ലെ ഇന്ത്യൻ ലഹളക്കാലത്ത് ദില്ലിയിലെ വിമതശിപായിമാരുടെ മുഖ്യസൈന്യാധിപനായിരുന്നു ജനറൽ ബഖ്ത് ഖാൻ. അഫ്ഗാൻ യുദ്ധത്തിൽ പങ്കെടുക്കുകയും ബഹുമതികൾ നേടുകയും ചെയ്ത ഒരു മുതിർന്ന സൈനികനായിരുന്നു അദ്ദേഹം.
General Bakht Khan | |
---|---|
![]() General Bakht Khan | |
ജനനം | 1797 (1797)[1] |
മരണം | 1859 (വയസ്സ് 61–62)[2][1] |
Burial Place | #Death |
തൊഴിൽ | Subedar in the British East India Company, Commander-in-chief of Indian Rebels under Mughal Emperor[1] |
അറിയപ്പെടുന്നത് | Indian Rebellion of 1857 |
ലഹളക്കുമുമ്പ് ബഖ്ത് ഖാൻ ഒരു പീരങ്കിപ്പടയുടെ സുബാദാർ ആയിരുന്നു. ലഹളക്കാലത്ത് ബറേലിയിലെ വിമതസൈന്യം ഇദ്ദേഹത്തെ നേതാവായി അംഗീകരിക്കുകയും 1857 ജൂലൈ 2-ന് 3000-ത്തോളം സൈനികരുമായി ദില്ലിയിലെത്തുകയും ചെയ്തു. ബഖ്ത് ഖാനും മറ്റ് വിമതസൈന്യാധിപരുമായി പ്രത്യേകിച്ച് മിർസ മുഗളുമായി അഭിപ്രായവ്യത്യാസത്തിലായിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ വഹാബി മതവിശ്വാസം ഇതിനൊരു കാരണമായിരുന്നു. 1857 ഓഗസ്റ്റ് പകുതിയിൽ ബ്രിട്ടീഷ് സൈന്യത്തെ നേരിടുന്നതിൽ സംഭവിച്ച വീഴ്ചമൂലം അദ്ദേഹം വിമതരുടെ മുഖ്യസൈന്യാധിപസ്ഥാനത്തുനിന്ന് പുറത്താക്കപ്പെട്ടു.[4]
ഡെൽഹിയിലെ പരാജയത്തിനുശേഷം ബഖ്ത് ഖാൻ അവധിലേക്ക് നീങ്ങി. അവിടെ ബീഗം ഹസ്രത് മഹലിനൊപ്പം ബ്രിട്ടീഷ് സൈന്യത്തിനെതിരെ പോരാടി. അവധ് ബ്രിട്ടീഷ് നിയന്ത്രണത്തിലായതോടെ ഹസ്രത് മഹലിനോടൊപ്പം 1858/1859-ൽ നേപ്പാളിലേക്ക് കടന്നു.[5]