Саксонска Швајцарија
From Wikipedia, the free encyclopedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
Саксонска Швајцарија (германски: Sächsische Schweiz) — ридско-планинска област и национален парк околу долината на реката Елба, југоисточно од Дрезден во Саксонија, Германија. Заедно со Чешка Швајцарија во Чешка ги создаваат Елпските Песочнички Планини.
Самата Саксонска Швајцарија има околу 1.000 врвови за искачувања, како и неколку долини. Областа е позната помеѓу населението на Дрезден и искачувачите низ светот.
Административен округ во областа е Зексише Швајц-Остерцгебирге. Тврдината Кенигштајн е позната знаменитост.
Германското име за Саксонска Швајцарија, Sächsische Schweiz, се појавило во 18. век. Двајца швајцарски уметници, Адријан Цинг и Антон Граф, биле назначени во 1766 од Академијата за уметност Дрезден.
Пејзажот и областа ги потсетувала на нивната татковина, особено на планините Јура и известиле за него во писмата што ги испраќале дома за разликите помеѓу нивната татковина и „Саксонска Швајцарија“. Претходно, саксонскиот дел на Елпските Песочнички Планини повеќепати бил нарекуван како Мајсенски Гори (Meißner Hochland).
Описот станал популарен по издавањето на публикацијата од Вилхелм Лебрехт Гецингер. Во неговите книги областа ја опишал како Саксонска Швајцарија и го претставил терминот на пошироката публика.
На исток, Саксонска Швајцарија се сретнува со Лужичките Гори, а на запад со Рудните Планини. Блискиот чешки дел на Елпските Песочнички Планини е познат како Чешка Швајцарија. Највисоката точка во Саксонска Швајцарија е Гросер Чирнштајн (Großer Zschirnstein) на 562 метри надморска височина.
Како правило може да се разликуваат два вида на ридови. Првите се карпести формации низ Елпските Песочнички Планини, во обата делови Саксонска и Чешка Швајцарија, локално познати како Steine („карпи“). Познати примери се Кенигштајн, Лилинштајн, Гориш и Папстштајн. Меѓутоа, овој опис не ги вклучува карпите куполи Kuppen, како што се Вајцдорфер Хее или Гросер Винтерберг, чиј состав е од вулкански базалтен или гранитен материјал. Вторите се песочните формации, кои се издигнуваат на т.н. „нивоа“ во блиската област, низ поранешното течение на реката Елба.
Најпрвин, регионот бил населен од Словените и бил дел од Кралството Чешка во текот на средниот век. Пред 1000 години Чешко-саксонска Швајцарија била гранична областа на три словенски племиња. Племето Ниса (источно од Елба и Дрезден до Пирна), племето Милцан (од денешната Горна Лужица) и на југ племето Дацин ја обликувале политичката и економската политика во тоа време.
Сè до 15. век сега нарекуваната област Саксонска Швајцарија не била под власта на Кралството Саксонија, кога станала дел од Грофовијата Мајсен со приближни граници на денешните.
Развојот на областа во туристички цели започнал во 19. век. Во врска со тоа, една од првите тролејбуски линии во светот била отворена во Саксонска Швајцарија, тролејбус низ долината на Била, кој бил во употреба од 1901 до 1904.
Романтичните уметници биле инспирирани од убавината на дивината, како сликарот Лудвиг Рихтер или композиторот Карл Марија фон Вебер, кој ја поставил неговата позната опера Der Freischütz со нејзината сцена Wolfsschlucht („Волчја клисура“) во близина на градот Ратен.
Во време на Третиот Рајх описот на германските територии како Schweiz („Швајцарија“) бил официјално забранет. Поради тоа, од 19 октомври 1938, официјалниот термин „Sächsische Schweiz“ бил заменет со „Amtshauptmannschaft Pirna“ и од јануари 1939 од „Kreis Pirna“ во имињата на локалните места.[1]
Во септември 1990, дури и пред повторното обединување на Германија, националниот парк бил создаден во Саксонска Швајцарија со цел да се зачуваат природните одлики на овој уникатен ридски масив. Површината од 93 км² покрива два физички одвоени региони: едниот близу Ратен - регионот на Бастај, долината на Поленц, Бранд и Утевалдер Грунд - и другиот кој ја покрива целата Задна Саксонска Швајцарија (Hintere Sächsische Schweiz) помеѓу Елба и државната граница со Чешка, вклучувајќи ги Шрамштајнен, Гросер Винтерберг, Гросер Чанд и долината на Кирнич.
Саксонска Швајцарија се одликува со нејзините песочни карпи, кои привлекуваат многу искачувачи на карпи. Има околу 14.000 рути за искачување на 1.100 карпи. На почетокот на 20. век биле донесени Саксонски правила за искачување на карпи. Тие се сметаат за едни од првите правила за слободно искачување. Јажињата и куките можеле да бидат употребени само за безбедност, а не како помош при качувањето.
Boofe (множина: Boofen) — локален сленг за спиење на отворено под карпа и има долга традиција во Саксонска Швајцарија. Многу млади луѓе патуваат во Саксонска Швајцарија за викендите со цел да boofen. Денес, тоа е дозволено од властите на националниот парк само на одредени места. Меѓутоа, растечкиот број на Boofers и лошото однесување на поединци (н.п. кои палат нелегални огнови во камповите, кинат млади фиданки или предизвикуваат ерозија на почвата) може да доведат до поголеми забрани.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.