Житата (житарки) — едногодишни растенија од семејството треви (лат. Gramineae). Нивните зрнести плодови се користат во човековата исхрана, прехранбената индустрија, а сеното за добиточна исхрана и постилка.
- „Полиња жито, ридишта крв“ - книга на писателката Анастасија Каракасиду.[1]
- „’Рж“ — песна на македонскиот поет Блаже Конески од 1953 година.[2]
- „Пченица“ — песна на македонскиот поет Блаже Конески од 1953 година.[3]
- „Покровителoт на житото“ (српски: Покровитељ жита) - песна на српскиот поет Васко Попа.[4]
- „Лежење во жито“ — расказ на македонскиот писател Бошко Смаќоски.[5]
- „Поле со жито“ - песна на македонскиот поет Наум Целакоски од 1997 година.[6]
- „Црвеното класје“ (српски: Црвено класје) – југословенски филм од 1970 година, во режија на Живоин Павловиќ.[7]
- „Поздрав на младата житарица“ (српски: Pozdrav Mladoj Žitarici) — песна на српската рок-група Дисциплина кичме од 1986 година.[8]
Магор, Каталог 2015. Скопје, 2015, стр. 24.
Блаже Конески, Збор и опит 1. Скопје: Арс Ламина - публикации, Арс Либрис, 2021, стр. 25.
Блаже Конески, Збор и опит 1. Скопје: Арс Ламина - публикации, Арс Либрис, 2021, стр. 26.
Vasko Popa, Pesme. Beograd: Bigz, 1978, стр. 171.
Бошко Смаќоски, Модричка тетратка. Просветно дело, Редакција „Детска радост“, Скопје, 2004, стр. 77-79.
Наум Целакоски, Пролог, 1998, стр. 43.