Доцна антика
From Wikipedia, the free encyclopedia
Доцна антика ― груба периодизација за периодот од н.е. помеѓу 300 - 600 година, употребена од историчарите и научниците за да се опише интервалот помеѓу Класичната Антика и Средниот Век воглавно во Европа и средоземниот свет. Тоа е временскиот период помеѓу стагнацијата на Римската Империја од 3 век н.е и натаму, губењето на нејзиниот западен дел, опстојувањето на Римската Империја со седиште во Константинопол, и почетоците на арабјанското освојување. Поимот Spätantike, буквално „Доцна антика“, бил употребен од германските историчари од моментот кога ја популаризирал Алојз Ригл во раниот 19 век[3],[4].
Оваа статија можеби бара дополнително внимание за да ги исполни стандардите за квалитет на Википедија. Ве молиме подобрете ја оваа статија ако можете. |