Бета блокатор

Бета блокатори се класа на лекови кои воглавно се користат во третман на кардијална аритмија, и да го заштитат срцето од следен срцев удар (миокарден инфаркт) после првиот срцев удар (секундарна превенција).^[1] Тие исто така се користат во третманот на хипертензија, иако според сегашните водичи (од 2016) не претставуваат прв избор за првичен третман за повеќето пациенти.^[2][3]

Класа на лек
Скелетна формула на пропранололот, првиот клинички користен бета блокатор
Употреба	Хипертензија, аритмија, и др.
Биолошки таргет	бета рецептори
ATC код	C07
Надворешни врски
MeSH	D000319
AHFS/Drugs.com	Drug Classes
Consumer Reports	Best Buy Drugs
WebMD	medicinenet  rxlist

Бета блокаторите се компетитивни антагонисти кои ги блокираат рецепторните места за ендогените катехоламини адреналин (епинефрин) и норадреналин (норепинефрин) на бета адренергичните рецептори.

Примери

Неселективни агенси

Неселективните бета блокатори покажуваат антагонизам и кон β₁ и кон β₂ рецепторите.^[4]

• Пропранолол^[4]
• Буциндолол (дополнително има и α₁-блокирачка активност)^[5]
• Картеолол^[6]
• Карведилол (дополнително има и α₁-блокирачка активност)^[4]
• Лабеталол (дополнително има и α₁-блокирачка активност)^[4]
• Надолол^[4]
• Окспренолол (има интринзична симпатомиметичка активност)^[7]
• Пенбутолол (има интринзична симпатомиметичка активност)^[4]
• Пиндолол (има интринзична симпатомиметичка активност)^[4]
• Соталол (не се смета за „типичен бета блокатор“)^[4]
• Тимолол^[4]

β₁-селективни агенси

β₁-селективните бета блокатори се исто така познати како кардиоселективни бета блокатори.^[4]

• Ацебутолол (има интринзична симпатомиметичка активност, ISA)^[4]
• Атенолол^[4]
• Бетаксолол^[4]
• Бисопролол^[4]
• Целипролол (има интринзична симпатомиметичка активност)^[8]
• Метопролол^[4]
• Небиволол^[4]
• Есмолол^[9]

Наводи

1. Freemantle N, Cleland J, Young P, Mason J, Harrison J (June 1999). „beta Blockade after myocardial infarction: systematic review and meta regression analysis“. BMJ. 318 (7200): 1730–7. doi:10.1136/bmj.318.7200.1730. PMC 31101. PMID 10381708.CS1-одржување: повеќе имиња: список на автори (link)
2. Cruickshank JM (August 2010). „Beta blockers in hypertension“. Lancet. 376 (9739): 415, author reply 415–6. doi:10.1016/S0140-6736(10)61217-2. PMID 20692524.
3. Kaplan, Norman M. (October 2010). „Choice of therapy in primary (essential) hypertension: Clinical trials“. UpToDate.
4. „Comparison of Oral Beta-Blockers“. pharmacist.therapeuticresearch.com. Therapeutic Research Center. Архивирано од изворникот октомври 18, 2017. Посетено на април 30, 2017.
5. Rosendorff C (June 1993). „Beta-blocking agents with vasodilator activity“. Journal of Hypertension Supplement. 11 (4): S37–40. doi:10.1097/00004872-199306003-00009. PMID 8104240.
6. „CARTEOLOL“. pubchem.ncbi.nlm.nih.gov (англиски). U.S. National Library of Medicine. Архивирано од изворникот октомври 18, 2017. Посетено на октомври 18, 2017.
7. „oxprenolol“. pubchem.ncbi.nlm.nih.gov (англиски). U.S. National Library of Medicine. Архивирано од изворникот октомври 18, 2017. Посетено на октомври 18, 2017.
8. „Celiprolol“. pubchem.ncbi.nlm.nih.gov (англиски). U.S. National Library of Medicine. Архивирано од изворникот октомври 18, 2017. Посетено на октомври 18, 2017.
9. Volz-Zang C, Eckrich B, Jahn P, Schneidrowski B, Schulte B, Palm D (1994). „Esmolol, an ultrashort-acting, selective beta 1-adrenoceptor antagonist: pharmacodynamic and pharmacokinetic properties“. European Journal of Clinical Pharmacology. 46 (5): 399–404. doi:10.1007/BF00191900. PMID 7957532. S2CID 12809602.