From Wikipedia, the free encyclopedia
Ханес Улоф Јеста Алфвен (шведски: Hannes Olof Gösta Alfvén; 30 мај 1908 – 2 април 1995 ) — шведски електроинженер, физичар и добитник на Нобеловата награда за физика во 1970 година за неговиот труд во магнетната хидродинамиката(МХД). Тој ја опишал класата на (МХД) брановите позната како Алфвенови бранови. Алфвен има придонесено многу во плазмо физиката, вклучувајќи ги и теориите кои ја објаснуваат појавата Аврора, Ван Аленов појас, ефектот на геомагнетна бура на Земјиното магнетно поле, и динамиката на плазмите во Млечниот Пат.
| Ханес Алфвен | |
|---|---|
 | |
| Роден(а) | 30 мај 1908 Норшепинг, Шведска |
| Починал(а) | 2 април 1995 (возр. 86) Јурсхолм, Шведска |
| Полиња | Електричен Инженер |
| Установи |
|
| Образование | Упсалски универзитет |
| Докторски ментор | Мане Сигбан Карл Вилем Озен |
| Познат по |
|
Алфвен наставката Проф.Д-р ја стекнал на Универзитетот на Упсала во 1934.[1] Со неговиот труд "Истрагите на Ултракратките Електромагнетни Бранови."
Во 1934, Алфвен студирал физика на Универзитетот на Упсала и Нобеловиот Институт за физика, подоцна преименуван во Мане Сигбанов Институт за физика[2]) во Стокхолм, Шведска. Во 1940, тој станал професор на Кралскиот Институт за Технологија во Стокхолм. Во 1945, тој се стекнал со позицијата претседавач на Електроника. Од 1954 до 1955, Алфвен бил стипендист на Универзитетот на Мариленд, Колеџ Парк. Во 1967, по заминувањето од Шведска и престојот во СССР, тој се преселил во САД. Каде што работел во оделот за Електро Инженерство на калифорниските универзитети.
Во 1991, Алфвен се пензионирал како професор за електрично инженерство на Универзитетот на Калифорнија, Сан Диего и Плазма физика на Кралскиот Институт за Технологија во Стокхолм. Тој починал на 86 годишна возраст.
Во 1937, Алфвен трвдел дека ако Плазмата ја пополни вселената, тогаш би можело да се носат електрични струи способни за генерирање на галактичко магнетно поле.[3] После добивањето на Нобеловата награда за неговиот труд во Магнетна хидродинамика, тој потенцирал дека:
Наместо да се разебере феноменот за одреден плазма регион, неопходно е не само да се забележат магнетните туку и елетричните полиња како и елетричните струи. Вселената е пополнета со мрежа на струи кои пренесуваат енергија на големи растојанија.[4]
Алфвеновата работа била со години оспорувана од страна на, британскиот математичар и Географ Сиднеј Чапман.[5] Alfvén's disagreements with Chapman stemmed in large part from trouble with the peer review system. Во еден наврат тој поднел материјал за теоријата на Магнетна Бура и Поларна Светлина до американскиот весник Terrestrial Magnetism and Atmospheric Electricity, тој бил одбиен само поради тоа што неговиот материјал не се согласувал со пресметките на законите на тогашната физика .[6] Тој беше сметан за гениј од страна на многу физичари,[7] велејки "... тој остана огорчен аутсајдер, добивајќи многу малку респект од другите физичари, иако ја имаше освоено Нобеловата награда ..."[8]
Алфвен играл важна улога во развојот на:
Во 1939, Алфвен ја предложи теоријата за Магнетни бранови и аврора и теоријата за Плазма во Земјината магнетосфера. Предлогот кој беше одбиен од страна на Американскиот весник Terrestrial Magnetism and Atmospheric Electricity.
Алфвеновите истраживања за вселената вклучуваат:
Придонес во Астро-Физиката:
Алфвеновите бранови (ниско честотни хидродинамички плазма осцилации) се именувани во негова чест. Повеќето од неговиде теории за сончевиот Систем биле потврдени во 1980те преку надворешни мерења на комети и планетарни магнетосфери. Алфвен самиот рекол дека учебниците по астрофизика ретко го содржат познатиот плазма феномен.
Алфвен исто така изјавил дека во 17 од најупотребуваните учебници по астрофизика, во ни еден не се спомнува пинч ефектот, во ни еден не се спомнува за критичната брзина и само во три се спомнува двојните слоеви.
Алфвен верувал дека проблемот со Биг Бенг тоа што астрофизичарите потеклото на универзумот се обидувале да го разоткријат преку математичките теории, rа не преку создавање сопствена теорија. Тој Биг Бенгот го смета за физички мит осмислен за да ја објасни создавањето .[9]
Алфвен имал добра смисла за хумор, тој учествувал во бројни организации од социјален карактер. Тој воопшто немал доверба во компјутерите. Студирал историја на физика, ориентална филозофија и религија. Тој бил не религиозен и голем критичар на религијата.[10][11] Зборел Шведски,Англиски,Германски,Француски,по малку Шпански и Кинески. Алфен исто така се интересирал за проблемите во космологијата како и за сите аспекти за аврората, Користерјки ја Шордеровата книга за Аврората , Das Phänomen des Polarlichts.[12]
Алфвен бил женет за Керстин цели 67години (1910-1992). Тие имале пет деца, едно момче и четири девојчиња. Нивниот син бил фзичар, додека едната ќерка станала писател а другата адвокат во Шведска. Композиторот Хуго Алфвен бил негов чичко.
The Hannes Alfvén Prize, awarded annually by the European Physical Society for outstanding contributions in plasma physics, is named after him. The asteroid 1778 Alfvén is named in his honour.
Alfvén was one of the few scientists who was a foreign member of both the United States and Soviet Academies of Sciences.
For full list of publications see.[15]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
