Тросково

Тросково — село во Горноџумајско, Пиринска Македонија, денес во општината Симитли на Благоевградската област, Бугарија. Населението брои 6 жители (2024).

Тросково
Тросковскиот манастир
Тросково
Местоположба во областа Тросково Местоположба на Тросково во Општина Симитли и Благоевградската област
Координати: 41°51′N 23°04′E
Земја	Бугарија
Област	Благоевградска
Општина	Симитли
Површина
• Вкупна	24,422 км2 (9,429 ми2)
Надм. вис.	&10000000000000487000000487 м
Население (2024)
• Вкупно	285
• Густина	12/км2 (30/ми2)
Час. појас	EET (UTC+2)
• Лето (ЛСВ)	EEST (UTC+3)
Пошт. бр.	2733

Географија и местоположба

Село Тросково се наоѓа во планински реон. Сместено е во источните падини на планината Влаина, на надморска височина од околу 500 метри.

Историја

Во „Етнографија на вилаетите Адријанопол, Монастир и Салоника“, објавена во Константинопол во 1878 година и која ја одразува статистиката на населението од 1873 година, Тросково е наведен како село со 28 домаќинства и 120 Македонци.^[1][2]

Во 1891 година во селото имало 140 домаќинства, една црква и Тросковскиот манастир. Во селото немало ниту едно училиште.

Во 1900 година, според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“), населението на Тросково изнесувало 800 жители Македонци, сите христијани.^[1][3]

Демографија

На табелата е прикажан бројот на населението во Тросково за периодот 1934-2011:

година	1934	1946	1956	1965	1975	1985	1992	2001	2011
население	1065	650	690	353	93	70	53	26	29

Етнички состав

Број и удел на етничките групи според пописот од 2011 година:

националност	број	%
Бугари	28	96,55
Роми	-	-
Турци	-	-
други	-	-
не се самоопределиле	-	-
не одговориле	1	3,45
Вкупно	29	100

Во селото и околината живеат голем број Македонци, кои од страна на бугарската држава не се признаваат како посебна етничка заедница и голем дел од нив се запишуваат како Бугари.^[4]

Културни и природни знаменитости

Во близина на селото се наоѓа Тросковскиот манастир „Св. Архангел Михаил“.

Наводи

1. Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
2. Македония и Одринско: Статистика на населението от 1873 г. София, Македонски научен институт – София, Македонска библиотека № 33, 1995. ISBN 954-8187-21-3. с. 142 – 143.
3. Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 159.
4. Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.