Киселинска дисоцијациска константа

Во хемијата и биохемијата, киселинска дисоцијациска константа (K_a) е специфичен вид на рамнотежна константа што укажува на степенот на дисоцијација на водородните јони во киселина. Рамнотежата е онаа на протонскиот трансфер од киселина, HA, до вода:

HA(aq) + H₂O(l) → H₃O⁺(aq) + A^–(aq)

${\displaystyle K_{a}={\frac {[{\mbox{H}}_{3}{\mbox{O}}^{+}][{\mbox{A}}^{-}]}{[{\mbox{HA}}]}}}$

Оцетна киселина, слаба киселина, донира протон (водороден јон, обележан со зелена боја) на вода во реакција на рамнотежа за формирање ацетат јон и хидрониум јон .

Рамнотежата често се пишува како "H⁺(aq)", што ја рефлектира Бренстед-Лауриевата теорија за киселините:

HA(aq) → H⁺(aq) + A^–(aq)

Бидејќи оваа константа се разликува за секоја киселина и е многу варијабилна, киселинската константа е често презентирана од адитивната инверзија на нејзиниот логаритам:

pK_a = −log₁₀ K_a

Со употреба на киселинската дисоцијациска константа може да се одредат концентрацијата на киселината, нејзината конјугирана база, протоните и хидроксидите. Ако некоја киселина е делумно неутрализирана, K_a исто така моѓе да се користи за пронаоѓање на pH вредноста на добиениот пуфер.