Готфрид Вилхелм Лајбниц

Готфрид Вилхелм фон Лајбниц (германски: Gottfried Wilhelm Leibniz; Лајпциг, 1 јули 1646 - Хановер, 14 ноември 1716 ) — германски филозоф, научник, математичар, дипломат, библиотекар, и адвокат, кој по татко потекнувал од Лужичките Срби^[1][2]. Заслуга на Лајбниц е откривањето на математичката функција, која тој ја користел за да опише величина во однос на крива, како, на пример, положба на точка на крива и наведнатост на крива. Заедно со Њутн, тој е најзаслужен за развојот на современото диференцијално и интегрално сметање.

Готфрид Лајбниц

Творештво

• „Исповед на филозофот“ (1673)
• „Расправа за метафизиката“ (1686)
• „Теодикеја“ (1710)
• „Монадологија“ (1714)
• „Нови есеи за човековиот разум“ (1765)

Значење и влијание

Германскиот филозоф Фридрих Ниче има критички однос кон творештвото на Лајбниц кого го нарекува „несвесен фалсификатор на пари“, „махер“^[3] и „најголем кочничар на интелектуалната праведност на Европа“.^[4]

Наводи

1. Comenius in England, Oxford University Press 1932, стр. 6
3. Фридрих Ниче, Ecce Homo (Ево човека) – Како постајеш, шта си. Сарајево: Издање И. Ђ. Ђурђевића, 1918, стр. 146.
4. Фридрих Ниче, Ecce Homo (Ево човека) – Како постајеш, шта си. Сарајево: Издање И. Ђ. Ђурђевића, 1918, стр. 145.