Бен Бернанке

Бен С. Бернанке (англиски: Ben S. Bernanke) – американски економист и добитник на Нобеловата награда за економија (2022).

Бен и Ана Бернанке

Образование и кариера

Бернанке дипломирал на Универзитетот Харвард, во 1975 година, а во 1979 година докторирал на Масачусетскиот институт за технологија (М.И.Т.). Од 1979 до 1983 година работел како доцент на Stanford Graduate School of Business, а потоа, во периодот 1983-1985 година, продолжил да работи како вонреден професор. Од 1985 до 2002 година бил редовен професор на Универзитетот Принстон. Во 2002 година, Бернанке ја напуштил академската работа и станал член на Одборот на Фердералните резерви (Federal Reserve Board), а на таа функција работел до 2005 година. Во периодот 2005-2006 година бил претседавач на Советот на економските советници (Council of Economic Advisers) на претседателот на САД, а потоа, во периодот 2006-2014 година бил претседател на ФЕД.^[1]

Поважни публикации

Бернанке објавил повеќе трудови во престижните економски списанија, како:^[1]

• “Non-monetary of financial crises in the propagation of the Great Depression”, American Economic Review (1983)
• “Employment, hours, and earnings in the Depression: An analysis of eight manufacturing industries”, American Economic Review (1986)
• “Financial fragility and economic performance” (со Mark Gertler), Quarterly Journal of Economics (1990)
• “The federal funds rate and the channels of monetary transmission” (со Alan S. Blinder), American Economic Review (1992)
• “Inside the black box: The credit channel of monetary policy transmission” (со Mark Gertler), Journal of Economic Perspectives (1995)
• “The macroeconomics of the Great Depression: A comparative approach”, Journal of money, credit and banking (1995)
• “The financial accelerator and the flight to quality” (со Mark Gertler и со Simon Gilchrist), Review of Economics & Statistics (1996)
• “Inflation targeting: A new framework for monetary policy?” (со Frederic S. Mishkin), Journal of Economic Perspectives (1997)
• “Monetary policy in a data-rich environment” (со Jean Boivin), Journal of Monetary Economics (2003)
• “Measuring the effects of monetary policy: A factor-augmented vector autoregressive (FAVAR) approach” (со Jean Boivin и со Piotr S. Eliasz), Quarterly Journal of Economics (2005)

Награди и признанија

Бернанке извршувал низа престижни функции, како:^[1]

• Национален соработник на Хуверовиот институт (Hoover Institution), 1982-1983
• Уредник на списанието „American Economic Review“, 2001-2003
• Член на Економетриското друштво (Econometric Society), од 1997
• Член на Американската академија на уметностите и науките (American Academy of Arts and Sciences), од 2001
• Соуредник на NBER Macroeconomics Annual, 1994-2001
• Директор на Програмата за монетарна економија на НБЕР, 2000-2002
• Директор на Бендхајмовиот центар за финансии при Универзитетот Принстон, 1997-1998
• Раководител на департман при Универзитетот Принстон, 1996-2002
• Нобелова награда за економија, 2022

Наводи

1. American Economic Association, Candidates for Office 2015, August 1, 2014.